ဗမာေတြက ရုိးတယ္။ ရုိးေတာ့ အ-တဲ့အဆင့္ေရာက္သြားတယ္။ မေကာက္က်စ္တတ္ဘူး မညစ္ပတ္တတ္ဘူး။ လူကုိ လူလုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။ ၾကည့္တယ္။ ကုလားကုိလည္း လူလုိပဲ သေဘာထားတယ္။
တကယ္ေတာ့ ကုလားက လူနဲ႔တူတဲ့ သတၱဝါတစ္မ်ဳိး။ လူစိတ္မရွိၾကလုိ႔ လူလုိ႔ကုိ သတ္မွတ္လုိ႔ မရတာ။
သူတုိ႔က ဖ်ံက်ဖုိ႔ပဲ သိၾကတာ။ ဖ်ံက်တဲ့ေနရာမွာပဲ ေတာ္ၾကတတ္ၾကတာ။
သူတုိ႔က လူေတြကုိ လူလုိၾကည့္တာ ျမင္တာမဟုတ္ဘူး။ အခ်ဥ္လုိ႔ပဲ သေဘာထားတာ။
သူတုိ႔နဲ႔ စီးပြားေရးပတ္သက္ရင္လည္း ဒီလုိပဲ ေစာ္ကားခံရမွာပဲ။
လူမႈေရးႏွင့္ ပတ္သက္ရင္လည္း ဒီလုိပဲ ေစာ္ကားခံရမွာပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ကင္းကင္းရွင္းရွင္း ေနၾကပါဗ်ာလုိ႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ျပင္ဦးလြင္ ရူဘီတည္းခုိခန္းပိုင္ရွင္ ဦးသက္ႏုိင္(ခ)ကုိေပါက္ႏွင့္ ေဒၚစႏၵာဝင္းတုိ႔က မူဆလင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ဖားကန္႔မွ ေျပာင္းလာတဲ့ ဗမာ/ဗုဒၶပါ။
ကုလားသက္ႏုိင္ပုိင္တုိက္အိမ္ကုိ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က သိန္း(၂၂၀၀) ႏွင့္ ဝယ္လုိက္တာပါ။
ပထမ စရံေငြ(သိန္း(၁၅၀၀)ေပးပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ သိန္း(၅၀)တစ္ခါ။ သိန္း(၁၀၀)တစ္ခါထပ္ေပးပါတယ္။
17.3.2014 ေန႔မွာေတာ့ သိန္း(၃၅၀)ေပးသြင္းလုိက္ပါတယ္။
သိန္း(၂၀၀၀)ျပည့္ေတာ့ ေသာ့အပ္ပါတယ္။
ေသာ့အပ္ၿပီး သူအပ္တဲ့ေသာ့ကုိ ဝယ္သူမသိေအာင္ ေသာ့သစ္လဲပစ္လုိက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အိမ္ေရာင္းရန္ရွိသည္ ဆုိင္းဘုတ္တပ္ပစ္လုိက္ပါတယ္။
ဗမာ/ဗုဒၶက ေငြသိန္း(၂၀၀၀) ခဏေလးနဲ႔ ေျပာင္သြားတာပါ။
စုံစမ္းၾကည့္မွ အိမ္ဂရံ ေပါင္ႏွံထားတာျဖစ္ေနပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွ ေဒၚခင္နီလာေအးကုိလည္း သိန္းေလးေထာင္လိမ္ဖူးတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
အခုေတာ့ ဦးေက်ာ္ေက်ာ္က ကတိေဖာက္ဖ်က္သူ ရူဘီတည္းခုိခန္းပိုင္ရွင္ ကုလားသက္ႏုိင္ကုိ စံရံေငြ ႏွစ္ဆျဖစ္တဲ့ သိန္းေလးေထာင္ရလုိမႈနဲ႔ တရားစြဲထားပါၿပီ။
(ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ရင္ဖြင့္စာကုိလည္း ပူးတြဲတင္ျပလုိက္ပါတယ္။)
ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)
23.8.2014 AM 10:46
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားခ်က္
(၂၀.၈.၂၀၁၄)
တပည့္ေတာ္ (၂၀၁၃)ခုႏွစ္ (၄)လပိုင္းက ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ဖားကန္႔ကေန ျပင္ဦးလြင္ကုိေျပာင္းလာပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္မွာ တုိက္ပြဲေတြျဖစ္ေတာ သားသမီးေတြပညာေရးအတြက္နဲ႔ မိသားစုလိုက္ေျပာင္းလာတာပါ။ ကေလးေတြကုိ စာပန္းအိမ္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းထားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္က အိမ္ဝယ္မယ္ဆိုျပီး အိမ္ရွာေတာ့ ပြဲစားေတြနဲ႔ ေတြ႔ပါတယ္။ ပြဲစားေတြကပဲ ဒီအိမ္ကိုလုိက္ျပတာပါ။ ဒီအိမ္က အရႈပ္အရွင္းလည္းမရွိဘူး၊ စာပန္းအိမ္ေက်ာင္းနဲ႔လည္းနီးတယ္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္လည္း အႀကဳိက္ေတြ႔ေတာ့ ဝယ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ပြဲစားဦးေက်ာ္ျမင့္ကေနျပီးေတာ့ အိမ္ပုိင္ရွင္ ဦးသက္ႏိုင္ (ခ)ကုိေပါက္ဆီကုိေခၚသြားပါတယ္။ ပိုင္ရွင္ ဦးသက္ႏုိင္နဲ႔ ညႇိႏႈိင္းေတာ့ သိန္း(၂၂၀၀)နဲ႔ေစ်းတည့္သြားပါတယ္။ ဦးသက္ႏုိင္ကေနျပီး စရံ သိန္း(၁၅၀၀) မနက္ျဖန္ေပးရင္ေရာင္းမယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ဟုတ္ျပီ ေပးမယ္။ မနက္ျဖန္ အိမ္ဂရန္ကို ရုံးမွာသြားစစ္မယ္လို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ အစ္ကိုရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းမိတ္ေဆြ ဦးတင္ဦးဆိုတဲ့ေရွ႕ေနကို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ငွားလုိက္ပါတယ္။ ရုံးမွာ အိမ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္ေၾကာင္ရာဇဝင္ကုိစစ္ေဆးပါတယ္။ စစ္ေဆးျပီး စာခ်ဳပ္ကို တပည့္ေတာ္ရဲ႕အကိုအိမ္မွာ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၾကပါတယ္။ စာခ်ဳပ္ျပီး ေငြေခ်ဖို႔အတြက္ မႏၲေလးကို ေရႊလာေရာင္းေတာ့ ဦးသက္ႏုိင္က သူကိုယ္တိုင္နဲ႔ သူ႔ပြဲစားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔ကားနဲ႔လိုက္ပို႔ပါတယ္။ ေရႊေရာင္လို႔ရတဲ့ပိုက္ဆံေတြအားလုံးကိုလည္း သူ႔ကားထဲမွာပဲ ထည့္လာပါတယ္။ ပိုက္ဆံက သိန္းတစ္ရာလိုေနေသးတာနဲ႔ မႏၲေလးက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီဝင္ယူခဲ့ပါေသးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းဆီက ပိုက္ဆံယူျပီးေတာ့ တပည့္ေတာ္အမ်ဳိးသမီးက ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးနဲ႔ ကုလားသုံးေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းလိုက္သြားရတာလားဆိုျပီး ေျပာပါတယ္။ အဲ့ခါမွ တပည့္ေတာ္လည္း သတိရျပီး ေငြေခ်းေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို မင္းလည္းလိုက္ခဲ့ပါဦး ဆိုျပီး သူ႔ကိုပါေခၚျပီး ျပင္ဦးလြင္ကိုတက္သြားပါတယ္။ ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ တန္းမျပန္ဘူး။ ခဏ ကိစၥေလးရွိေသးလို႔ဆိုျပီး တပည့္ေတာ္တို႔ကို ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာထားျပီး ေမာင္းထြက္သြားပါတယ္။ ပုိက္ဆံေတြလည္း သူ႔ကားထဲပဲပါသြားတယ္။ တပည္ေတာ္လည္း အိမ္အေရာင္းအဝယ္လုပ္ပိုက္ဆံေတြ မဟုတ္လည္းသူ႔ေပးရမွာပဲဆိုျပီး မယူမထားလုိက္တာပါ။ ၁၅မိနစ္ေလာက္ေျပာျပီးထြက္သြားတာ ၂နာရီ ၃နာရီေလာက္ၾကားသြားတယ္။ တပည္ေတာ္တို႔ ထမင္းစားျပီးတဲ့အထိလည္း ျပန္မေရာက္ေသးဘူး။ အမွန္က မိုးခ်ဳပ္ေအာင္လုပ္တာပါ။ ေဆာင္းတြင္း ႏိုင္ဝင္ဘာလ ဆိုေတာ့ သူျပန္လာတဲ့ ည ၆နာရီမွာ မိုးခ်ဳပ္ေနပါျပီ။ ခုမွစဥ္းစားမိတာ သူက ျပင္ဦးလြင္ေရာက္ရင္ စာခ်ဳပ္မခ်ဳပ္ႏိုင္ေအာင္ ရုံခ်ိန္လြန္ေအာင္ အခ်ိန္မဟုတ္ အခါမဟုတ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ဆိုတာ ခုမွရိပ္မိတာပါ။ အိမ္ရာဇဝင္ကိုလည္း ၾကည့္ထားျပီးျပီဆိုေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ အကုိ႔ကို လွမ္းဖုန္းဆက္ျပီး ႀကဳိတင္လုပ္ထားေပးဖုိ႔ ေျပာထားပါတယ္။ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညႀကီးမွာပဲ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ အစ္ကို ကိုသန္းထြန္းအိမ္မွာ စရံ သိန္း(၁၅၀၀)ေပးျပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ပါတယ္။ သက္ေသေတြအေနနဲ႔ ပြဲစားေတြပါတယ္။ တပည့္ေတာ္အစ္ကိုပါပါတယ္။ သိန္း(၁၅၀၀)ေခ်ျပီး စာခ်ဳပ္ျပီးတဲ့ေနာက္ (၁၇.၁၂.၂၀၁၃)ရက္ေန႔မွာ အိမ္အပ္ေတာ့မွာမို႔လို႔ ပုိက္ဆံ သိန္း(၅၀)ေလာက္ စီစဥ္ေပးပါဆိုျပီး ပြဲစားေတြက လာေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း အိမ္အပ္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ သိန္း(၅၀)ကိုေပးျပီး လက္မွတ္ထိုးခိုင္းပါတယ္။ ပိုက္ဆံေပးျပီးေတာ့ လကုန္က်ရင္အပ္မွာပါလို႔ ပြဲစားႏွစ္ေယာက္က ေျပာပါတယ္။ လကုန္ေသာ္လည္း သူ႔ကိစၥေလးရွိေနေသလို႔ မအားေသးလို႔ဆိုျပီး ေရွာင္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ေငြမေက်ေသးလို႔ မအပ္ခ်င္ေသးတာေနမွာဆိုျပီး ေနေနလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပုိက္လိုလို႔ ဇန္နဝါရီလကုန္ရင္ အိမ္အပ္ပါ့မယ္။ သိန္း(၁၀၀)ေလာက္ရွာေပးပါဦးလုိ႔ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း (၃၁.၁.၂၀၁၄)ရက္ေန႔မွာ ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ လက္မွတ္ထုိးတာက ပြဲစားႏွင့္ တပည့္ေတာ္အစ္ကိုအရင္းတို႔ လက္မွတ္ထိုးပါပါတယ္။ အဲလိုနဲ႔ ေလးငါးရက္ေန စီစဥ္ေပးပါ့မယ္။ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေစာင့္ပါဦးစသည္ ေျပာပါတယ္။ ေနာက္ ၃လပုိင္းေလာက္ေရာက္လာေတာ့ သိန္း(၅၀၀)ျပည့္သြားေအာင္ ေနာက္ထပ္ သိန္း(၃၅၀)ျပန္သြင္းေပးပါဦး အိ္မ္ေသာ့အပ္မယ္။ အိမ္အပ္မယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ေက်ာင္းလည္းဖြင့္ေတာ့မွာ ေက်ာင္းမဖြင့္ခင္ အိမ္ေျပာင္းထားခ်င္တယ္။ ေစာေစာအပ္ေပးပါလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ သူလည္း ဟုတ္ျပီး သိန္း(၃၅၀)ထပ္သြင္းလုိက္ရင္ အိမ္ေကာ ေသာ့ေကာ အပ္မယ္လို႔ေျပာေတာ့ (၁၇.၃.၂၀၁၄)ရက္ေန႔မွာ သိန္း(၃၅၀)ကုိ သြင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ေန႔မွာ ေသာ့အပ္မယ္ဆိုျပီး ေသာ့တြဲႀကီးယူလာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ပုိက္ဆံ သိ္န္း(၃၅၀)ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ သြားဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ေသာ့က ဖြင့္လို႔မရပါဘူး။ မရေတာ့ ခင္ဗ်ားယူလာတဲ့ေသာ့က ဖြင့္လို႔လည္းမရဘူး။ ခတ္ထားတဲ့ေသာ့ေတြဖ်က္ဗ်ာဆိုျပီး ေျပာေတာ့ သူကိုယ္တုိင္ ေသာ့ေတြကိုဖ်က္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ေသာ့အသစ္ဝယ္ျပီးမွ ခတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း စြတ္မဝင္ပါဘူး။ သူက တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေနပါဦး မဝင္ေသးနဲ႔ဦးဆိုေတာ့ ေငြလည္းမေက်ေသးဘူးဆိုေတာ့ သူေျပာသလို ေစာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေစာင့္ပါဦး ေနပါဦးနဲ႔ ေစာင့္လာခဲ့တာ တစ္ရက္က်ေတာ့ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ဖုိ႔ဆိုျပီး ေသာ့ယူသြားျပီးသြားဖြင့္တာ ေသာ့ကဖြင့္မရေတာ့ဘဲ ေနာက္ထပ္အသစ္တစ္ေျပာင္းထားတာေတြ႔ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားကဘယ္လိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ခတ္ထားတဲ့ေသာမဟုတ္ဘဲ ေနာက္ထပ္အသစ္တစ္လုံးခတ္တယ္ေျပာေတာ့ သူ႔မိန္းမက သန္႔ရွင္းေရးဝင္လုပ္တာလိုလို ေျပာပါတယ္။ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်ဳံေတြအမႈိက္သန္႔ရွင္းထားတေတြ အုတ္တံတုိင္းေပါက္လို႔ ဖားထားတာေတြ ေတြ႔ေတာ့ ဘယ္သူလာလုပ္သြားတာလဲလို႔ေမးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လုပ္ထားတာ ကၽြန္ေတာ့မိန္းမ သြားလုပ္ေပးထားတာေနမွာ လို႔ေျပာပါတယ္။ ဒီလူက ကိုယ္ဝယ္ထားတဲ့အိမ္ကို သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေပးထား တာဆိုေတာ့ သေဘာေကာင္းလွပါလားလို႔ေတာင္ ေတြးမိပါေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ တပည့္ေတာ္လည္း သူဘာေျပာေျပာယုံေနေတာ့တာ။ သူက ေနျပည္ေတာ္က လုပ္ငန္းႀကီးသမားဆိုေတာ့ သူ႔ကိုအဲလိုသိထားေတာ့ ဘာေျပာေျပာယုံေနေတာ့တာပါ။ အိမ္ကုိ သိန္း(၈၀၀၀)နဲ႔ေရာင္းထားတယ္ဆိုတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြထုတ္ျပ၊ လုပ္ငန္းကို သိန္းေပါင္းေသာင္းခ်ီျပီးအလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ ရပ္တည္ေနတဲ့သူျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း အဲ့စကားကိုေတာ့ အၿမဲတမ္းေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အရွက္နဲ႔ အသက္ရွင္ေနတဲ့သူ၊ အသက္သာအေသခံမယ္ နာမည္အေသမခံႏိုင္ဘူး၊ အားလုံးအဆင္ေျပေစရမယ္၊ စိတ္ခ်မ္းသာေစရမယ္ စသည္ျဖင့္ အေျပာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အၿမဲေျပာတတ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ မႏၲေလးက အစ္ကုိတစ္ေယာက္အလည္လာေတာ့ မင္းဝယ္ထားတဲ့အိမ္လိုက္ျပပါဦးဆုိလို႔ လိုက္ျပပါတယ္။ လိုက္ျပတဲ့အခါက်ေတာ့ အုတ္တံတိုင္းမွာ အိမ္ေရာင္းရန္ဆိုျပီး ဖုန္းနံပါတ္ သုံးလုံးနဲ႔ ေရးထားတာေတြ႔လိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ တပည့္ေတာ္လည္း ကုိသက္ႏိုင္ကို ဖုန္းဆက္ေမးပါတယ္။ ခင္ဗ်ား ဒီမွာ အိမ္ေရာင္းရန္ဆိုျပီးေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္ေတြခ်ိတ္ထားတယ္ လို႔ေမးေတာ့ သူက သူနဲ႔အတူအလုပ္လုပ္တဲ့လူေတြက ေရးသလိုလို ဝါးတားတားေလွ်ာက္ေျပာပါတယ္။ ေရးထားတဲ့ဖုန္းကို ဆက္ၾကည့္ေတာ့ ပုိင္ရွင္က ရန္ကုန္မွာလို႔ ဆိုပါတယ္။ အိမ္ကို သိန္း(၄၂၀၀)နဲ႔ေရာင္းဖုိ႔ဆိုလား ေျပာပါတယ္။ ေသခ်ာေမးၾကည့္ေတာ့ ကုိသက္ႏိုင္ဆိုတဲ့လူက ရန္ကုန္က ေဒၚခင္နီလာေအးကုိ ဂရန္မူရင္းနဲ႔ သိန္း(၂၅၀၀)နဲ႔ (၁.၆.၂၀၁၂)ရက္ေန႔က ေပါင္းထားမွန္းသိရပါတယ္။ အဲဒီက်မ် အလိမ္ခံရျပီဆိုတာ သိရတယ္။ အစက မသိပါဘူး။ ကုိေပါက္နဲ႔ ေဒၚခင္နီလာေအး ဆိုသူနဲ႔က အိမ္ၿခံေျမ ရွယ္ယာအတူတူလုပ္ဖူးတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။
အဲလို သူအလိမ္ေပၚေနတာေတာင္မွ သူက ဟန္မပ်က္ဘဲ သူ႔အထုပ္ကို သူရွင္းေပးမယ္၊ ေရြးျပီး တပည့္ေတာ္ကုိ အပ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ရုံးေရာက္လည္း နည္းနည္းမွ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္မပ်က္ပါဘူး။ ဂုဏ္သိကၡာရွိတဲ့ သူေဌႀကီးလိုပဲ လုံးဝဟန္မပ်က္ပါဘူး။ သူက သူခ်ည္ထားတဲ့ အထုံးကို သူျဖည္ေပးလုိ႔ ေျပာေတာ့ တပည့္ေတာ္ကလည္း ဟုတ္ျပီး ခင္ဗ်ား အိမ္ကုိေရြးေပးပါ၊ ဘယ္ေန႔ေရြးေပးမလဲ ဆိုေတာ့ သူက ပုိက္ဆံရွာလုိက္ဦးမယ္၊ ၿမဳိ႕ပတ္လမ္းမွာ အိမ္တစ္အိ္မ္ သိန္း(၈၀၀၀)နဲ႔ ေရာင္းထားတာရွိတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္ကို အိမ္စေရာင္းဖုိ႔လုပ္ကတည္းက ဒီ သိန္း(၈၀၀၀)ကိစၥပဲ ေျပာေျပာေနတာပါ။ သိန္း(၈၀၀၀)နဲ႔ေရာင္းထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြကုိလည္း ျပပါတယ္။ အမွန္က တပည့္ေတာ္ သူ႔ကို အထင္ႀကီးေအာင္လုပ္တာပါ။ သူက ေျမကြက္ေတြအမ်ားႀကီးဝယ္ထားတဲ့အေၾကာင္းေတြလည္းေျပာျပ၊ သူ႔ေဟာ္တယ္ကုိလည္း ေခၚသြား၊ လုပ္ငန္းကုိ သိန္းေပါင္း ေသာင္းခ်ီျပီး လုပ္ေနတဲ့ပုံမ်ဳိးနဲ႔ အထင္းႀကီးေအာင္လုပ္ပါတယ္။ တပည့္ေတာ္လည္း လုပ္ငန္းႀကီးသမားဆိုေတာ့ ယုံသြားတာေပါ့ဘုရား။ သူက ေရြးျပီးအပ္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ စာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္ရပါတယ္။ စာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္လာတာ (၄)ႀကိမ္ရွိသြားပါတယ္။ ကိုယ္က လြန္ထားျပီးျပီဆိုေတာ့ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ သူအဆင္ေျပေအာင္ေစာင့္ရပါတယ္။ သူအဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးမလားဆိုျပီး ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္ ေရြးေပးမယ္ဆို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္လိုက္ေရာ။ အဲ့ရက္ေရာက္ေသာ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ျပန္ဘူး။ ေနာက္တစ္ခါရက္ခ်ိန္းျပီး ခ်ဳပ္လိုက္ျပန္ေရာ။ အဲလိုနဲ႔ (၄)ႀကိမ္ေျမာက္ေရာက္သြားပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးဘယ္လိုမွမရေတာ့ဘူးဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးရုံးမွာ သြားညႇိႏႈိင္းၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ေပးမလဲဆိုေတာ့ သူေနတဲ့ ရူဘီတည္းခိုခန္းကို ဘဏ္ကုိေပါင္ထားတာရွိတယ္။ အဲ့ထဲကေနထုတ္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႔ကိစၥကို ရွင္းေပးမယ္၊ ဘဏ္မွာ ထုတ္စရာက်န္ေသးတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဘဏ္နဲ႔ခ်ဳပ္ထားတဲ့စာကုိျပေတာ့ ခင္ဗ်ား ဘဏ္မွာဘယ္ေလာက္က်န္လဲ ေမးေတာ့ အကုန္ေလ်ာက္ေျပာေတာ့တာပဲ။ ကုိယ္ကမကၽြမ္းက်င္ေတာ့ နားမလည္ပါဘူး။ ေနာက္ဆုံး စာရင္းကုိစစ္ေပးခုိင္းေတာ့ သူ႔မွာထုတ္စရာဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူး။ ထုတ္ဖို႔ လိမ္မစ္ကုန္ေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူက (၁၀)လပိုင္းကုန္ရင္ ထပ္ထုတ္လုိ႔ရတယ္ ဆိုျပီး အဲလိုေတြေလွ်ာက္ေျပာပါတယ္။ တပည့္ေတာ္က ခင္ဗ်ားကို ကၽြန္ေတာ္ေပးထားတဲ့ သိန္း(၂၀၀၀)နဲ႔တန္တဲ့ အိမ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ေဟာ္တယ္ျဖစ္ျဖစ္ တန္ဖိုးရွိတဲ့ တစ္ခုခုကိုအပ္ပါ။ လက္ခံေပးမယ္ ေျပာေတာ့ ဘဏ္ကိုေပါင္ထားလုိ႔ ရႈံးေတာ့မယ့္ ေဟာ္တယ္ကုိ လာအပ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက ေပါင္ထားတဲ့ဟာကုိ လိမ္ေရာင္းလို႔ ျပႆနာတက္ေနပါတယ္ဆို ေနာက္ထပ္ေပါင္ထားတဲ့ဟာကုိ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလာအပ္တယ္ဆိုေတာ့ ေနာက္ထပ္အရႈပ္ထုတ္ကုိ ကၽြန္ေတာ္လက္မခံႏိုင္ဘူးလို႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြေရွ႕မွာပဲ သူက ကၽြန္ေတာ္ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိအပ္ခုိင္းတာလဲ မအပ္ႏိုင္ဘူး အပ္စရာမရွိဘူး၊ သူ႔ဆီမွာရွိတာေတြလည္း ေပါင္ႏွံထားတယ္ဆိုိတဲ့ပုံစံမ်ဳိးေတြ ေျပာလာပါတယ္။ ေစာေစာပုိင္းတုန္းကေတာ့ အိမ္ေတြ ၿခံေတြ အမ်ားႀကီးဝယ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ေနတဲ့အေၾကာင္းေတြ အထက္စီးဆန္ဆန္နဲ႔ ေျပာပါတယ္။ ရဝတရုံမွာလည္း ရဝတလူႀကီးက ခင္ဗ်ားပုိင္ဆိုင္မႈတစ္ခုခုအပ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ေစာင့္ေပးမယ္၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကလည္း ေစာင့္ေပးမယ္ ခင္ဗ်ားတန္ရာတန္ေက်းတစ္ခုခု အိမ္ျဖစ္ျဖစ္ ေဟာ္တယ္ျဖစ္ျဖစ္၊ ကၽြန္ေတာ္ဝယ္တဲ့ အိမ္ရဲ႕ မူရင္းဂရန္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အပ္ရင္ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္တယ္လုိ႔ေျပာလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအေနအထားမွာ ဂရန္လည္းမအပ္ႏုိင္ဘူး၊ ဘာအိမ္ ဘာဝင္းမွလည္း မအပ္ႏိုင္ဘူး၊ ဘယ္အိမ္၊ ဘယ္ဝင္းကုိအပ္လိုက္ပါ ဆိုျပီး တပည့္ေတာ္သိတဲ့ သူဝယ္ထားတယ္ဆိုတဲ့ အိမ္ေတြ ဝင္းေတြ တစ္ခုျပီးတစ္ခုေျပာျပေတာ့ ဟိုဟာလည္းေပါင္းထားတယ္။ ဒီဟာလည္း ေပါင္ထားတယ္နဲ႔ အကုန္လုံးကုိ ေပါင္းထားတယ္ပဲ ျဖစ္ေနေတာ့တာ။ တကယ္ေပါင္ထားလား မေပါင္းထားလားေတာ့ မသိပါဘူး။ သူပိုင္ထားတယ္ဆိုတဲ့ဝင္းေတြကုိ ပြဲစားေတြနဲ႔လိုက္စုံစမ္းထားတာ ေလးငါးေျခာက္ဝင္းေလာက္ရွိပါတယ္။ အပ္ခုိင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ မရွိဘူးလို႔ ေျပာပါတယ္။
တပည့္ေတာ္တုိ႔ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္တုန္းက ဂရန္အစစ္ကုိ မျပပါဘူး၊ မိတၱဴေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါကလည္း တပည့္ေတာ္ငွားတဲ့ေရွ႕ေနက မိတၱဴနဲ႔ခ်ဳပ္လို႔ရတယ္ေျပာလို႔ ေနာက္ျပီး အရႈပ္အရွင္းမရွိဘူးဆိုလို႔ ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။ တပည့္ေတာ္ငွားတဲ့ေရွ႕ေနကလည္း အစ္ကုိတစ္ဝမ္းကြဲရဲ႕ အိမ္နီးနားခ်င္းမိတ္ေဆြပါ။ ကုိယ့္ေရွ႕ေနရဲ႕ေျပာစကားကုိ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ဂရန္မိတၱဴနဲ႔ပဲ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။ လက္ေဗြလည္းႏွိပ္တယ္၊ ေရွ႕ေနလည္း တံဆိပ္တုံးရိုက္တယ္ဆိုေတာ့ စိတ္ခ်ရတယ္လို႔ ယုံၾကည္ျပီး ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။
ေနာက္ဆုံး တပည့္ေတာ္တု႔ိေရွ႕ေနက မင္းငါ့ကုိငွားတာ စာခ်ဳပ္ဖုိ႔ငွားတာ၊ ေငြေခ်တာလည္း ငါ့ေရွ႕မွာေခ်တာမဟုတ္ဘူး၊ သိန္း(၂၀၀၀)ေက်ာ္အိမ္ဝယ္တာကို ဟင္းရြက္ကန္စြန္းရြက္ဝယ္သလိုဝယ္တယ္ လို႔ေျပာလာပါတယ္။ အမွန္က စာခ်ဳပ္ကုိ သူစီစဥ္ေပးလို႔ ခ်ဳပ္ခဲ့တာပါ။ ေနာက္ဆုံး တပည့္ေတာ္ဘက္က အားနည္းလာေအာင္ေျပာပါတယ္။ တရားစြဲမွာကုိ မစြဲခ်င္ေအာင္ေျပာလာပါတယ္။ သူက ေထာင္သုံးလေလာက္က်သြားရင္ေတာင္ မင္းပိုက္ဆံကရႈံမွာ၊ မင္းဆီကယူထားတဲ့ ပိုက္ဆံ သိန္း(၂၀၀၀)နဲ႔ ဟိုေလွ်ာက္လုပ္ ဒီေလွ်ာက္လုပ္ရင္း ေထာင္သုံးလက်သြားရင္ေတာ မင္းပုိက္ဆံ သိန္း(၂၀၀၀)ရႈံးမွာလို႔ ေျပာပါတယ္။
တပည့္ေတာ္က သူ႔ကုိတရားစြဲဆိုဖို႔အတြက္ မႏၲေလးက ေရွ႕ေန႔ဦးစက္ဝင္းကုိ ထပ္ငွားလုိက္ပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ခရိုင္တရားရုံးမွာ အမႈဖြင့္ထားပါတယ္။ ကုိသက္ႏိုင္၊ သူ႔မိန္းက ေဒၚစႏၵာဝင္း၊ သူ႔ပြဲစားျဖစ္တဲ့ ဦးေက်ာ္ျမင့္၊ ဦးေက်ာ္ႏိုင္တို႔ သူတို႔(၄)ေယာက္ကုိ စြဲထားပါတယ္။ (၂၂.၅.၂၀၁၄)ေန႔က တစ္ႀကိမ္၊ (၃၀.၅.၂၀၁၄)ေန႔ကတစ္ႀကိမ္၊ (၈.၆.၂၀၁၄)ေန႔ကတစ္ႀကိမ္၊ (၁၄.၆.၂၀၁၄)ေန႔ကတစ္ႀကိမ္၊ အမႈက အခုအခ်ိန္ထိ ဘာမွမစစ္ေဆးရေသးပါဘူး၊ ရက္ေတြျပန္ျပန္ခ်ိန္းေပးပါတယ္။ ခု (၂၇.၈.၂၀၁၄) ထပ္ခ်ိန္းထားပါတယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ တပည့္ေတာ္တုိ႔အရင္က ငွားလိုက္တဲ့ ေရွ႕ေနဦးတင္ဦးက ကုိေပါက္ရဲ႕အေဖနဲ႔က မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲ့ဒါကလည္း ေရွ႕ေနကုိယ္တို္င္ေျပာလုိ႔ သိရတာပါ။ ကုိေပါက္နဲ႔ေတြ႔ေတာ့ မင္းအေဖနဲ႔ ငါနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းေတြ ငါလဝက ဦးစီးဘဝတုန္းက မင္းအေဖကုိ ငါမွတ္ပုံတင္လုပ္ေပးဖူးတယ္ လို႔ ကုိေပါက္ကိုေျပာပါတယ္။
လာေရာက္ေလွ်ာက္ထားသူ
ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ (၄၃)ႏွစ္၊ (ဘ)ဦးကံေကာင္း၊ အိမ္အမွတ္ (၂၉)ကြက္၊ (၃၈)၊ သုမဂၤလာရပ္၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႕။ ဖုန္း-09402587687
တရားစြဲခံထားရသူ
ကုိသက္ႏိုင္(ခ)ကုိေပါက္(မြတ္စလင္)၊(ဘ)ဦးေအာင္သိ္န္း၊ မွတ္ပုံတင္အမွတ္ ၉/မမန(ႏိုင္)၀၂၈၇၆၄၊ အိမ္အမွတ္ (၃၂)၊ (၄)ရပ္ကြက္၊ ရပ္ကြက္ႀကီး(၃)၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမဳိ႕၊
