ပြဲဦးထြက္ဒဏ္ရာရသူပါ။ ေကာလာဟလၾကားရတာနဲ႔ ထမင္းဆုိင္ပိတ္ဖုိ႔ လာတာ။ ရဲအုပ္ႏွင့္လူအုပ္ေတြၾကား ေရာက္သြားၿပီး၊ ဒဏ္ရာရခဲ့တာပါ။ 1.7.2014 ပထမညမွာပဲ စ ရတာပါ။ ေက်ာင္းမွာ အလွဴေငြေပးအပ္ပြဲ လုပ္ေတာ့ မယူရက္လုိ႔လားမသိပါဘူး။ ျပန္လွဴပါရေစလုိ႔ ေလွ်ာက္ထားလာပါတယ္။ အမ်ားႏွင့္ဆုိေတာ့ အမ်ားေရွ႕မွာ ျပန္လွဴတာ မေကာင္းတတ္လုိ႔ ၿပီးမွ တစ္ေနရာရာ လွဴလုိက္ပါဗ်ာလုိ႔ ေျပာလုိက္ရတယ္။ ကြယ္လြန္သူ ကုိထြန္းထြန္း မိသားစုကုိ ျပန္လွဴမယ္လုိ႔ ၾကားရတယ္။
တကယ္ေတာ့ ပထမညကတည္းက သူတုိ႔တေတြ ရန္လုိေနတာ အသိသာႀကီးပါ။ ၈၂×၂၇ ကေန ၂၆ ထိ ညာသံေပးတက္လာတဲ့ကုလားအုပ္ႀကီးကုိ ျမင္ေယာင္မိေသးတယ္။
ေၾသာ္ . . . ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ အမိေျမ
ေသြးဆာေနတဲ့ ေခြးအုပ္ေလ . . .။
“ကုိေစာထြန္း -အေတြ႔အႀကဳံ”
ေမး။ နာမည္ႏွင့္ အသက္ေလးေျပာပါဦး။
ေျဖ။ ကိုေစာထြန္း၊ အသက္က (၃၄)ႏွစ္ပါ။
ေမ။ မိဘနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲ။
ေျဖ။ ဦးေထြး+ေဒၚခင္မိုး ပါ။
ေမး။ အိမ္ေထာင္ရွိလား။
ေျဖ။ ရွိပါတယ္။ သားတစ္ေယာက္နဲ႔ပါ။
ေမး။ အလုပ္အကိုင္က။
ေျဖ။ ထမင္းဆိုင္ဖြင့္ပါတယ္။ အရံမီးသတ္တပ္ဖြဲ႔မွာလည္း အဖြဲ႔ဝင္ထားပါတယ္။
ေမး။ ေနရပ္လိပ္စာက။
ေျဖ။ (၃၁)လမ္း၊ (၇၅×၇၆)ၾကား၊ ေရလယ္စုရပ္ကြက္၊ ခ်မ္းေအးသာစံၿမဳိ႕နယ္၊ မႏၲေလး ပါ။
ေမး။ အခင္းျဖစ္တာ ဘယ္ေန႔က ျဖစ္တာလဲ။
ေျဖ။ (၁.၇.၂၀၁၄)ရက္ေန႔၊ ည (၁၀း၀၀)နာရီဝန္က်င္းေလာက္မွာျဖစ္တာပါ။
ေမး။ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္တာလဲ။
ေျဖ။ (၈၂)လမ္း၊ (၂၆×၂၇)လမ္းၾကားမွာျဖစ္တာပါ။
ေမး။ ဘယ္ကေန ဘယ္ကိုသြားျပီးေတာ့ အဲ့ဒီကိုေရာက္သြားတာလဲ။
ေျဖ။ (၇၇)လမ္း (၃၁×၃၂)လမ္းၾကားမွာရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ထမင္းဆိုင္ကေနျပီး အဲ့ဘက္မွာ ရုတ္ရုတ္ျဖစ္တယ္ အသံၾကားလို႔ ဆိုင္ကုိပိတ္တန္ပိတ္ခုိင္းရေအာင္လို႔ အေျခအေနသြားေလ့လာဖို႔ ထြက္သြားတာပါ။
ေမး။ အဲ့ေရာက္သြားတဲ့ခါ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။
ေျဖ။ အဲ့ေရာက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္ရပ္လိုက္ေတာ့ ကြက္တိရဲအုပ္ၾကားထဲမွာေရာက္သြားပါတယ္။ စေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ လူအုပ္ကသိပ္မမ်ားေသးဘူး။ အဲ့ေရာက္ျပီး ေနာက္ေတာ့ သံဃာအုပ္စုလည္းေရာက္လာျပီး ဗမာလူအုပ္ကုိ မျဖစ္ဖို႔ ကူထိန္း ေျပာေပးတာေတြ႔ပါတယ္။ ေရာက္ျပီး (၁၅)မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိေသးတယ္ ကုလားအုပ္စုက တက္ေဟ့ တက္ေဟ့ ခ်ေဟ့ ခ်ေဟ့ ဆိုျပီး ဒုတ္ေတြ ဓားေတြ လွံေတြ လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္ေျမႇာက္ျပီး အေရွ႕ဘက္ၾကားထဲကေနျပီးေတာ့ တက္လာပါတယ္။ အဲ့ခ်ိန္မွာ ျမန္မာလူအုပ္ (၁၀၀)ဝန္က်င္းေလာက္ပဲရွိဦးမယ္။ ရဲအင္အား(၅၀)ေလာက္က ေျမာက္ဘက္က ဗမာလူအုပ္ကိုထိမ္းထားပါတယ္။ က်န္တဲ့(၅၀)ေလာက္က ေတာင္ဘက္မွာတက္လာတဲ့ကုလားေတြကို သြားထိိန္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ရဲႏွစ္အုပ္ၾကားထဲမွာေရာက္ေနတာပါ။ (၈၂)လမ္းေပၚမွာပါ။
ေမး။ ကုလားေတြက ဘယ္ကေနထြက္လာတာလဲ။ အိမ္ထဲကေနထြက္လာၾကတာလား။
ေျဖ။ အိမ္ထဲကေနထြက္လာတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ အဲ့ဘက္ကဗလီရွိလားေတာ့မသိဘူး။ (၂၇)လမ္းဘက္ကေနျပီး (၂၆)လမ္းဘက္ကို (၈၂)လမ္းအတုိင္း ေျမာက္ဘက္ကိုတက္လာတာပါ။
ေမး။ ဒဏ္ရာက ဘယ္လိုလုပ္ရတာလဲ။
ေျဖ။ လူအုပ္ႏွစ္အုပ္ၾကားထဲက ရဲေတြထဲမွာေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ရဲေတြလည္း ဒိုင္းေတြနဲ႔ ကာေတာ့ကာေပးပါတယ္။ ဗမာလူအုပ္ဘက္ကလည္း ခဲေလးေတြနဲ႔ပစ္တာပဲ။ ပစ္တာေတြကုလားအုပ္စုဘက္ကိုပစ္တာလား ရဲေတြကိုပစ္တာလားေတာ့မသိဘူး။ တိုက္ေတြေပၚကေနပစ္တာလည္းရွိတယ္။ ရဲေတြဆီကေန ဒိုင္းတစ္ခုယူျပီးကာရေသးတယ္။
ေမး။ ေရာက္စတုန္းက ကုလားေတြမရွိေသးဘူးလား။
ေျဖ။ မရွိေသးပါဘူး။ လာတုန္းက (၃၅)လမ္းကေနျပီး (၂၆)လမ္းဘက္ကို (၈၂)လမ္းအတုိင္း ေျမာက္ဘက္တည့္တည့္ကုိတက္လာတာပါ။ လာတုန္းက အဲ့ဘက္မွာဘာမွမရွိေသးဘူး။ တစ္ေယာက္စ ႏွစ္ေယာက္စ သြားလာေနတာပဲေတြ႔တယ္။
ေမး။ အဲ့ကုိေရာက္ျပီး ဘယ္ေလာက္ေနမွ ကုလားေတြတက္လာတာလဲ။
ေျဖ။ ေရာက္ျပီး မိနစ္(၂၀)ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိဦးမယ္ထင္တယ္။ ကုလားေတြက ညာသံေပးျပီး တက္လာေရာ မၾကာပါဘူး။ ဗမာေတြဘက္ကလည္း လူအုပ္ေတြမ်ားလာတယ္။ (၁၀၀)ေလာက္ကေန (၅၀၀) (၆၀၀)ေလာက္ထိျဖစ္သြားတယ္။
ေမး။ အဲ့မွာ တာဝန္က်တဲ့ရဲေတြနဲ႔ သိတာလား။
ေျဖ။ သိပါတယ္။ အမွတ္(၈)ကလူေတြနဲ႔သိတယ္။ စခန္းမွဴးနဲ႔လည္း သိပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ အရပ္ဝတ္နဲ႔ဆိုေတာ့လည္း လူသိေတြမို႔ ဘာမွမေျပာတာပါ။
ေမး။ ဒဏ္ရာေတြက ဘယ္ေနရာေတြမွာရတာလဲ။
ေျဖ။ ညာေျခေထာက္က ေျခဖမိုးမွာတစ္ခ်က္၊ ေျခမ်က္စိနားမွာ တစ္ခ်က္၊ ပုခုံးမွာတစ္ခ်က္ရပါတယ္။
ေမး။ ဘယ္ဘက္အုပ္စုကေနထုတာလဲ။
ေျဖ။ အဲလိုလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ကုလားေကာ ဗမာေကာ ခ်ၾကဖုိ႔လုပ္တာကို ၾကားထဲတားေနတဲ့ရဲေတြ ဖယ္ရွားဖုိ႔လုပ္ရင္း ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ေနတဲ့အေနအထားဆိုေတာ့ ဘယ္ဘက္ကေန ထုလို႔ထုမွန္းလည္း မသိပါဘူး။ ေဘးကေနလည္း ထုတာပဲ။ အျမင့္ေနလည္း က်လာတာပဲ။ အေပၚကလာတ႔ဲဟာေတြကုိေတာ့ အထိုက္အေလွ်ာက္ေလာက္ပဲကာလို႔ရတယ္။ ေအာက္ကလာတဲ့ ပုလင္းကိုက်ေတာ့ မကာႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ခြပ္ဆို ေရွ႕တစ္ေတာင္ေလာက္မွာက်ျပီး အကြဲစေတြလာမွန္တာပါ။
ေမး။ ဒဏ္ရာက ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္ရတာလဲ။
ေျဖ။ ေျခေထာက္က ဒဏ္ရာႏွစ္ခု (၂)ခ်က္စီခ်ဳပ္ရပါတယ္။ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေသြးေတြက တစ္ထြာေလာက္ေထာင္ပန္းထြက္ပါတယ္။ ပတ္တီးမရွိေတာ့ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ႔စည္းေပးထားျပီး ေဆးရုံေရာက္လု႔ိ စည္းထားတာျဖည္လိုက္ေတာ့ ေသြးေတြက တစ္ထြာေလာက္ေထာင္ထပ္ပန္းေသးတယ္။ အဲ့က်မွ ေအာ္ပေရးရွင္း ဝိုင္းကုိင္ေပးပါတယ္။
ေမး။ ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း ေဆးရုံကုိတန္းပို႔ေပးတာလား။
ေျဖ။ တန္းမပို႔ပါဘူး။ လမ္းမေလွ်ာက္ႏုိင္လို႔ အႏၲရာယ္လြတ္ႏုိင္တဲ့ေနရာကုိ ရဲေတြကဝိုင္းမျပီး ေဘးကုိကပ္ေပးထားပါတယ္။ ရဲေတြကပဲ ဝိုင္းျပဳစုေပးျပီး နာေရးကား လူနာတင္ယာဥ္ကုိလွမ္းေခၚျပီး ေဆးရုံကုိပို႔ေပးပါတယ္။
ေမး။ ေဆးရုံကိုိပို႔ေပးတာ ဘယ္ကနာေရးကားလဲ။
ေျဖ။ ကဥၨနမဟီ နာေရးအသင္းက ကားပါ။
ေမး။ ေဆးရုံကို ဘယ္ခ်ိန္ေရာက္တာလဲ။
ေျဖ။ ေဆးရုံေရာက္တာ (၁၁)ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိပါျပီ။ ေရာက္ေတာ့ မၾကာပါဘူး ဓာတ္မွန္ရိုက္၊ ေအာ္ပေရးရွင္ကုိင္ လုပ္ေပးပါတယ္။
ေမး။ ေဆးရုံက ဘယ္ေန႔ျပန္ဆင္းလာတာလဲ။
ေျဖ။ (၂.၇.၂၀၁၄)ရက္ေန႔၊ မနက္(၁၁း၀၀)နာရီေလာက္က ဆင္းပါတယ္။
(မန္း မ-ဘ-သ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းသည္)
