2.7.2014 ည 12:00 ခန္႔၊ ၃၄ လမ္းမွာ အခုတ္ခံလုိက္ရသူ။
ဒုတ္ ဓား လက္နက္ ဘာမွ်မပါ။
ရုတ္တရက္ အရုိက္ခံလုိက္ရသူ။
ဓားေကာက္ႏွင့္ အခုတ္ခံရပုံေပၚ။
နဖူးပတ္ပတ္လည္ ၁၅ ခ်က္ခ်ဳပ္ခဲ့ရ။
မ်က္စိထဲ ေသြးက်လုိ႔ ႏွစ္ရက္တိတိ မ်က္စိမဖြင့္ႏုိင္။
ႏွစ္ေယာက္တစ္စီး သုံးေယာက္တစ္စီး ဆုိင္ကယ္စီးၿပီး ျပန္အလာ ခံခဲ့ရျခင္းျဖစ္။
ေၾသာ္……ဒဏ္ရာမ်ားႏွင့္ အမိေျမ
ေသြးဆာေနေသာ ေျမေခြးေလ။
(မန္း မ.ဘ.သ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းသည္)
ေမး။ နာမည္ဘယ္လိုေခၚလဲ။
ေျဖ။ ေက်ာ္ဇင္ဝင္းပါ။
ေမး။ မိဘနာမည္က။
ေျဖ။ ဦးစိန္သန္း+ေဒၚတင္ရီပါ။
ေမး။ ေမြးခ်င္းဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ။
ေျဖ။ (၉)ေယာက္ပါ။
ေမး။ အလုပ္အကိုင္။
ေျဖ။ ေက်ာင္းသားပါ။ ရတနာပုံမွာ စိတ္ပညာ ဒုတိယႏွစ္ပါ။
ေမး။ အသက္ဘယ္ေလာက္ရွိျပီလဲ။
ေျဖ။ (၂၀)ပါ။
ေမး။ ဒဏ္ရာက ဘယ္ေနရာေတြရလဲ။
ေျဖ။ ဒဏ္ရာကေတာ့ ေခါင္းမွာပဲ။ က်န္တဲ့လက္ႏွင့္ ေျခေထာက္ကဒဏ္ရာေတြေတာ့ ဆိုင္ကယ္လဲသြားလို႔ ရတာပါ။
ေမး။ ေခါင္းမူးေသးလား။ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္ရလဲ။
ေမး။ ေခါင္းမူးေသးလား။ ဘယ္ႏွစ္ခ်က္ခ်ဳပ္ရလဲ။
ေျဖ။ ေခါင္းမမူးေတာ့ပါဘူး။ (၁၅)ခ်က္ခ်ဳပ္ရပါတယ္။
ေမး။ ေဆးရုံကို ဘယ္ႏွစ္ရက္တက္ရတာလဲ။
ေျဖး။ တစ္ရက္တည္းပါ။
ေမး။ ျဖစ္ျဖစ္ျခင္း ေတာက္ေလ်ာက္ပို႔တာလား။
ေျဖ။ ပို႔တာမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေမာင္းေျပးတာ။ ေနာက္ကသူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ပါေသးတယ္။ ေျပးျပီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကုိၾကည့္ခိုင္းတယ္။ သူငယ္ခ်င္းက နဲနဲမ်ားတယ္ ေဆးရုံခ်က္ခ်င္သြားမယ္ဆိုျပီး သြားၾကတာပါ။
ေမး။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္လဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သုံးေယာက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေမာင္းတာပါ။
ေမး။ အိမ္လိပ္စာက။
ေျဖ။ ခ်မ္းျမသာစည္ၿမဳိ႕နယ္၊ (၆၈)လမ္း၊ အမွတ္(၂) ဆ/၅ရပ္ကြက္၊ အိမ္နံပါတ္ (၈၉)ပါ။
ေမး။ ဘယ္ခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲ။
ေျဖ။ အခ်ိန္က (၁၂း၀၀)ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိမယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က ဒီတိုင္းပဲ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျပီးျပန္လာရင္းနဲ႔ျဖစ္တာပါ။
ေမး။ သူတို႔က ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ရွိတာလဲ။
ေျဖ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္ ရာဂဏန္းေလာက္ေတာ့ရွိမယ္။
ေမး။ သူတို႔က ဘာလက္နက္ေတြပါၾကလဲ။
ေျဖ။ ဒုတ္ေတြ၊ ဓားေတြေကာ အစုံပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး။ လန္႔လည္းလန္႔ ေဒါသလည္းအရမ္းျဖစ္ေနေတာ့ ဇြတ္ေမာင္းထြက္လာတာပါ။ ေနာက္ကေနလည္း ခဲေတြန႔ဲထုၾကေသးတယ္။ ေမာင္းေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ ေသြးေတြအရမ္းက်ေနေတာ့ ေနာက္ကပါလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ မ်ားတယ္ ေဆးရုံသြားမွျဖစ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ ေဆးရုံကိုသြားၾကတာ။
ေမး။ ျဖစ္တာ ဘယ္နားမွာျဖစ္တာလဲ။
ေျဖ။ ျဖစ္တာက (၃၄)လမ္းေပၚမွာျဖစ္တာပါ။ လမ္းၾကားေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မေျပာတတ္ဘူး။
ေမး။ သူတို႔က ဘာေတြေျပာေသးလဲ။
ေျဖ။ ဘာမွမေျပာဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ကိုယ္ဟာကိုေမာင္းလာတာကို ဝုန္းဝုန္းနဲ႔ထြက္လာျပီး ဝိုင္းခုတ္ၾကတာပါ။
ေမး။ ေဆးရုံၾကီး ဘယ္ဌာနမွာကုတာလဲ။
ေျဖ။ ဦေႏွာက္ႏွင့္ အာရုံေက်ာဌာနမွာကုတာပါ။
ေမး။ မင္းတို႔ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ျပန္လာၾကတာလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလုံး (၅)ေယာက္ျပန္လာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ (၃)ေယာက္ကတစ္စီး၊ ေနာက္တစ္စီးက ႏွစ္ေယာက္ပါ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က က်န္ေနခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကျပန္လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ေတာ့ ဘယ္လိုျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္မသိဘူး။ သူတို႔နဲ႔လည္း ခုထိမေတြ႔ရေသးပါဘူး။
ေမး။ အမႈဖြင့္ထားတာလား။
ေျဖ။ ဟုတ္။ အမွတ္ (၈)ရဲစခန္းမွာ အမႈဖြင့္ထားပါတယ္။
ေမး။ ေဆးရုံေရာက္ေတာ့ သတိလစ္ေသးလား။ သူတို႔က ဘာေတြေမးလဲ။ ဘာေတြလုပ္ေပးၾကတာလဲ။
ေျဖ။ ကၽြန္ေတာ္ သတိမလစ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆုံထိန္းထားတယ္။ သတိကေတာ့ လစ္ခ်င္ေနတယ္။ ေမးတာေတာ့ ဘယ္မွာေနလဲ ဘာျဖစ္တာလဲ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သတိမလစ္ေအာင္ထိန္းျပီး ေျဖတယ္။ သူတို႔က ခ်ဳပ္ေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သတိမရေတာ့ဘူး။ သတိျပန္ရလာေတာ့ အေမတို႔ေကာ သူငယ္ခ်င္းေတြေကာ ေရာက္ေနတာေတြ႔တယ္။ အဲ့ခ်ိန္မွာ ပတ္တီးေတြနဲ႔ ျဖစ္ေနျပီ။
ေမး။ သတိလစ္တာ ဘယ္ေလာက္ေလာက္ၾကာလဲ။
ေျဖ။ အေမတို႔က (၂း၀၀)နာရီေလာက္မွာေရာက္တာဆိုေတာ့ သတိလစ္တာ တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္။
ေမး။ လာခုတ္တဲ့လူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ ကုလားေတြလား ဗမာေတြလား။
ေျဖ။ ကုလားေတြပါ။ ကုလားဦးထုပ္ေတြေဆာင္းထားတာေတြေတြ႔တယ္။ ဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လူရွိမွန္းမသိသာဘူး။ အဲ့နားေရာက္မွ ဟိုက ဒီကထြက္လာၾကတာပါ။
ေမး။ ဓာတ္မွန္ရိုက္ေသးလား။
ေျဖ။ ရိုက္တယ္။ နဲနဲအက္သြားတယ္လို႔ေတာ့ေျပာတယ္။
ေမး။ ဓာတ္မွန္ရိုက္တာ ဘယ္မွာရိုက္တာလဲ။
ေျဖ။ သစၥာေဆးခန္းမွာရိုက္တာပါ။
ေမး။ ေဆးရုံမွ ဘယ္ေန႔ကဆင္းလာတာလဲ။
ေျဖ။ ေဆးရုံကို (၃.၇.၂၀၁၄) ညေနကဆင္းလာတာပါ။ မနက္ျဖန္ (၈.၇.၂၀၁၄)ခ်ဳပ္ရိုးသြားျဖည္ရေတာ့မွာပါ။
