သာသနာေတာ္နွစ္ ၂၅၅၉ ခု၊ ေကာဇာႏွစ္ ၁၃၃၇ ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၁၅ ခု၊ ဇြန္လ ၁၄ ရက္၊ အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီဆရာေတာ္ ဦးဝီရသူမွ ေပးပို႔ေသာ သဝဏ္လႊာ
ရခုိင္ျပည္သူအားလုံး မဂၤလာပါ။
အခုလို ျပည္လုံးကၽြတ္ ဆႏၵျပပြဲႀကီးကို တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း ပါဝင္ဆင္ႏြဲၾကသည့္အတြက္ လြန္စြာဝမ္းေျမာက္မိပါသည္။
ရခုိင္ျပည္ကုိ ဂ်ီဟဒ္အလုပ္ခံရတာ ႏွစ္ႀကိမ္ရွိပါျပီ။ ၁၉၄၂ က တစ္ႀကိမ္၊ ၂၀၁၂ ခုနွစ္က တစ္ႀကိမ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္ကုိရဖုိ႔အတြက္ လူအင္အား၊ ေငြအင္အား၊ လက္နက္အင္အား၊ နည္းပညာအင္အား၊ အႀကံဉာဏ္အင္အားေတြနဲ႔ ႏွစ္ရွည္ႏွစ္တို စီမံကိန္းေတြေရးဆြဲျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ၾကတာ ၾကာပါျပီ။
ရခုိင္ၿပဳိရင္ ျမန္မာငိုရမယ္လို႔ ဆိုရိုးရွိပါတယ္။ ရခုိင္ျပည္ခံစားေနရတဲ့အေရးဟာ ရခုိင္တုိင္းရင္းသားတစ္ခုတည္းရဲ႕ အေရးမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္ေထာင္စုတစ္ခုလုံးရဲ႕ အေရးျဖစ္ပါတယ္။
Boat People လုိ႔ေခၚတဲ့ ေလွစီးလူသားေတြဟာ ရခုိင္ျပည္ထဲ ခုိးေခ်ာင္ခုိးဝွက္ ဝင္လုိ႔အရလုိ႔ ေျပာင္က်က်ဝင္ေရာက္လာတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအားကိုးနဲ႔ ဝင္းထရံကိုေက်ာ္နင္း ေသာ့ေတြကုိရုိက္ခ်ဳိးျပီး ဇြတ္အတင္း ဝင္ဖုိ႔လုပ္လာတာပါ။ ဒါကို ေတာင့္မခံထားႏိုင္ရင္ အစရွိ အေနာင္းေနာင္းဆုိသလို ၂၀၀ မွ ၇၀၀၊ ၇၀၀ မွ ၇၀၀၀၊ ၇၀၀၀ မွ ၇၀၀၀၀ ထိ ျဖစ္ေပၚလာႏို္င္ပါသည္။ ဒါဆို ရခုိင္ၿပဳိျပီ။ ျမန္မာျပည္လည္း ငိုရေတာ့ျပီေပါ့။
R.S.O ေတြ ဆင္ႏႊဲတဲ့စစ္ပြဲက ျပည္ခ်စ္စစ္သားေတြ ဝင္ခြင့္မရတဲ့ စစ္မ်က္ႏွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အခြင္းအေရးေတြ လူနည္းစုအခြင့္အေရးေတြနဲ႔ ဘဂၤလီေတြကုိ တို႔ထိလုိ႔မရေအာင္ အကာအကြယ္ျပဳထားတာေၾကာင့္ မိန္းမမ်ားမ်ားယူ ကေလးမ်ားမ်ားေမြးစနစ္နဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕တာေတြကို အစိုးရက ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ တကယ္လို႔သာ ရခုိင္သားေတြ ေတာင့္မထားႏိုင္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္လပ္ေရးျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ သူ႔ကၽြန္ဘဝမ်ဳိးကို ေရာက္ရွိသြားရေတာ့မွာပါ။
ေလာကီႏွင္ ေလာကုတၱရာ၊ ဓမၼႏွင့္ အဓမၼ၊ ပုဂၢလဓိ႒ာန္ႏွင့္ ဓမၼဓိ႒ာန္၊ ျပည္သူ႔အက်ဳိးႏွင့္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အက်ဳိးကုိ ခြဲျခားတတ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားတဲ့ထဲမွာ နားရြက္တုိႏွင့္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း မကယ္ေကာင္းဆိုတာ ပါပါတယ္။ ဓမၼေရးရာမွာ ဝိပႆနာေတြ ေမတၱာေတြလိုအပ္ေပမယ့္ ေလာကီေရးရာေတြျဖစ္တဲ့ တုိင္းေရးျပည္ေရးေတြမွာ လုံၿခဳံေရးကို အေလးထားရပါတယ္။ “ေရေမ်ာထင္ေခ်ာင္း၊ ဆယ္ေသာ္ေကာင္း၏၊ အေၾကာင္းမညႇာ၊ ျပဳတတ္စြာသည့္၊ ပညာမဲ့ထ၊ လူ႔ဗာလကို၊ မ,စ ကယ္မိ၊ အျပစ္ရွိခဲ့၊ မသိေက်းဇူး၊ ထိမ္ျမဴးေဖ်ာက္ေျခ၊ ၾကက္ေသာ္ေရသို႔၊ ေပ်ာက္ေၾကဆုံးဘိ၊ က်ဳိးမရွိတည့္”ဆိုသည့္ မန္လည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ မဃေဒဝ ကဗ်ာေလးဟာ ဘုရားေဟာ သစၥံကိရဇာတ္ေတာ္ တရားတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ဝင္လာတာျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေနရာေပးမိလွ်င္ ေျခကုတ္ရသြားျပီး က်ဴးေက်ာ္တုိက္ခုိက္ၾကေတာ့မွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရထဲေမွ်ာပါလာတဲ့ ထင္ေခ်ာင္းဆိုရင္ေတာ့ ကယ္တင္ပါ။ ေရေမ်ာလူသားဆိုရင္ေတာ့ ေရထဲပဲ ျပန္လႊတ္လုိက္ပါလို႔ ရဲရဲႀကီး ေျပာပါရေစ။ ဦးဇင္းေရးစပ္တဲ့ သံေပါက္ေလးေတြကို ရြတ္ဆုိရင္းနဲ႔ မိစၧာမ်ဳိးယုတ္ေတြကို ေတာထုတ္ၾကပါစို႔။
ေလွစီးဒုကၡသည္ ဆိုသည္မွာ၊ ဒို႔ႏိုင္ငံမွာ မရွိဖူးပါ။
ေရေမ်ာကမ္းတင္ အမႈိက္လူသား၊ ဒီလာမကပ္နဲ႔ ေဝးရာသြား။
ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ နားရြက္တို၊ မကယ္ေကာင္းဟု ေရွးကဆို။
ဒုကၡသည္လည္း ဆိုျပန္ေသး၊ ရိုင္ဖယ္ေသနတ္လည္း ပါလာေသး။
ဘဂၤလားက အမႈိက္ေတြ၊ ဒို႔ႏိုင္ငံထဲ မပစ္နဲ႔ေလ။
မင္းတုိ႔အမႈိက္ေတြ ျပန္သိမ္းသြား၊ မင္းတို႔အမ်ဳိးက ခ်ီးက်ဳံးကလား။
ဦးပဥၥင္း
ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)
အမ်ဳိးသားေရးဝါဒီဆရာေတာ္
