နာမည္က နန္းပုံ႔ပုံ႔ေအာင္ပါ။
ကခ်င္ျပည္နယ္၊ ဟုိပင္ၿမဳိ႕နယ္၊ ရြာသစ္ႀကီးကပါ။
အေဖကဗမာ၊ အေမရွမ္း၊ ကျပားမေလးပါ။
အသက္က(၃၂) ႏွစ္။
စီးပြားစီမံေနာက္ဆုံးႏွစ္အထိ တက္ခဲ့ဖူးသူ။
ကုလားက-ေအာင္ကုိဦး
ၿမဳိ႕မရပ္ကြက္၊ မုန္႔မ်ဳိးစုံေရာင္းဝယ္ေရး၊ ကေလးၿမဳိ႕၊ စစ္ကုိင္းတုိင္း
အသက္က(၃၆)ႏွစ္=09.47604288
မႏၲေလးမွာ ေကာင္မေလးကေနတယ္။ ကုလားက ကေလးမွလာျပီး အေရာင္းအဝယ္လုပ္တယ္။ ကုလားရုပ္ေပါက္လုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ကုလားရုပ္ေပါက္ေပမယ့္ ကုလားမဟုတ္ဘူး(ဇာတ္ပ်က္ပါ) လုိ႔ေျပာပါ တယ္။
တုိင္းရင္းသူေလးေတြက လြယ္တယ္။
ကုလားႀကီး/ေသး ေတြကလယ္တယ္။
ဒီေတာ့ လြယ္သူပဲ အတြယ္ခံရတာေပါ့။
ဒီအရြယ္ႀကီး အိမ္ေထာင္ရွိ/မရွိေတာင္မသိ။
ဒီပုံစံႀကီး ကုလားဟုတ္/မဟုတ္ေတာင္မသိ။
နီကာဟ္ဖတ္မယ္ဆုိမွ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
မေပါင္းႏုိင္လုိ႔ ျပန္မယ္ေျပာေတာ့ ပိတ္ဆုိ႔တားဆီးတာေတြ၊ ျခိမ္းေျခာက္ ဟိန္းေဟာက္တာေတြ လုပ္ပါေတာ့တယ္။
အညွာလြယ္သေလာက္ သတၱိၾကြယ္တဲ့မိန္းကေလးပါ။
မႏၲေလးကုိပစ္ၿပီး၊ ကေလးၿမဳိ႕မွာ သြားေနပါတယ္။
မေရာက္ဖူးခဲ့၊ အသိမရွိဖူးတဲ့ၿမဳိ႕ထိ ကုလားနဲ႔လုိက္ေနတာ သတၱိေကာင္းလုိ႔ေပါ့ေနာ္။
ဒီေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ျပဳသမွ် ႏုရတဲ့ဘဝေပါ့။
အဖြားေနမေကာင္းလုိ႔ျပန္လာျပီးကာမွ ကုလားမွာ မယားႀကီးရွိမွန္းသိလုိက္ရတာပါ။
မယားႀကီးက ခ်င္းတုိင္းရင္းသူ ခရစ္ယာန္၊ သူနာျပဳ။
အသက္(၄၀) ႏွစ္။
လက္မထပ္ဘဲ ေပါင္းလာတာ(၈)ႏွစ္ေက်ာ္ျပီဆုိပဲ။
(၃)လေတာင္ေနခဲ့ရ။
သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခ်ိန္မွာ လင္မယား စာရင္းသြင္းခဲ့ၾက။
အခုေတာ့ မသိဘူး။ မဟုတ္ဘူးျဖစ္ေရာ။ ေၾကးေပးျပီး ေခၚအိပ္တာဆုိပဲ။
အမ်ဳိးေကာင္းသမီးေလးေတြလည္း ကုလားနဲ႔တြဲမွ ျပည့္တန္းဆာဘဝ ေရာက္ရရွာေတာ့တယ္။
ကုလားက ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေတာ့ ဘယ္သူမွ မထင္ၾကဘူးတဲ့။
လူတုိင္း အံ့ၾသေနၾကတယ္ဆုိပဲ။
လာရဲရင္လာၾကည့္ သတ္မယ္၊ ျဖတ္မယ္၊ ရက္စက္မယ္။
ေနာက္(၂) ႏွစ္ဆုိရင္ ငါတုိ႔ကုလားေတြ ေခတ္ေကာင္းလာေတာ့မွာ။
(ရခုိင္ဟာ ဘဂၤလားရဲ႕ထြက္ေပါက္။ ဒီမုိကေရစီဟာ ကုလားမ်ားရဲ႕ ထြက္ေပါက္) ၂၀၁၅ ကုိ ရည္ရြယ္ ေျပာပုံရ။
ကုလားက အေရာင္းအဝယ္သာလုပ္တာမဟုတ္ဘူး။
ဆီးပြဲစားလည္းလုပ္ေသးသူ။
မူးယဇ္ေဆးမႈျဖစ္သူတုိင္း ဆီးေအာင္/မေအာင္ လုိက္လုပ္ေပးေတာ့ ဆရာဝန္ေတြေရာ ရဲေတြေရာ အကုန္ပုိင္တယ္ ဆုိပဲ။
ေၾသာ္……ႏွစ္ဘဝ အတူေနၾက။
ေနရတာက လြယ္လြယ္ေလး။
ေနၾကတုန္းက ႏွစ္ေယာက္ဆုိေပမယ့္ မ်က္ရည္က်ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းက်ရတာ။
စံရေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ဆုိေပမယ့္ ခံရေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း။
ဘဝပ်က္ေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း
အရွက္ရေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းရယ္။
ဗမာမိန္းကေလးေတြရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကုိ မေလ့လာဘဲ ကန္႔ကြက္ေနၾကတဲ့ မမဥာဏ္ႀကီးရွင္
ဦးကန္႔လန္႔ ေဒၚကန္႔လန္႔
ဦးကန္႔ကြက္ ေဒၚကန္႔ကြက္ေတြကပဲ
လက္ေတြ႕မက်တာလား…..?
အမ်ဳိးသားေရး အင္အားစုေတြကပဲ ေရွ႕ေရာက္လြန္းေနတာလား……?ဗ်ာ။
(နန္းပုံ႔ပုံ႔ေအာင္ရဲ႕ ေပးစာေလးကုိ ပူးတြဲ ေဖာ္ျပလုိက္ပါတယ္)။
“ကေလးၿမဳိ႕မွ ကုလားလူလိမ္ ေအာင္ကုိဦးအေၾကာင္း”
ကၽြန္မအမည္သည္ မနန္းပုံ႔ပုံ႔ေအာင္(၁/ကမန(ႏုိင္)၀၀၁၅၃၅) ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မသည္ မိဘႏွစ္ပါးစလုံး ကြယ္လြန္ျပီး အသက္(၉၅)ႏွစ္ရွိသည့္ အဖြားအုိႀကီးအား လုပ္ေကၽြးေနပါသည္။ ကၽြန္မသည္ အထည္အေရာင္း အဝယ္လုပ္ငန္းႏွင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳျပီး ေနထုိင္သူျဖစ္ပါသည္။
ကေလးၿမဳိ႕တြင္ ေနထုိင္ေသာ ကုိေအာင္ကုိဦး(၅/ကလထ(ႏုိင္)၁၂၂၇၃၇)ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါသည္။ သူက ကၽြန္မႏွင့္ ခ်စ္ႀကဳိက္ခဲ့ၾကပါသည္။ လူပ်ဳိႀကီးဟု အားလုံးက သိထားပါသည္။ ကၽြန္မသည္ သူ၏စကားကုိ ယုံၾကည္မိခဲ့ပါသည္။ သူသည္ ယုံေအာင္လည္းေျပာတတ္သူျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္မႏွင့္ ေတြ႕စဥ္အခ်ိန္တြင္ သူသည္ ဗမာလူမ်ဳိးဟုေျပာျပီး ကၽြန္မႏွင့္ ခ်စ္ႀကဳိက္ခဲ့ၾကပါသည္။ သူႏွင့္အတူ ကေလးၿမဳိ႕တြင္ ေနထုိင္ရန္ ေျပာပါသည္။ ကၽြန္မသည္ လက္မထပ္ပဲ အတူမေနေသးရန္ ေျပာေသာ္လည္း သူသည္ ကၽြန္မအား ကေလးၿမဳိ႕ လာရန္ အတင္းေခၚပါသည္။ ဒီလုိႏွင့္ ကၽြန္မသည္ ကေလးၿမဳိ႕သုိ႔ ေရာက္ရွိလာပါသည္။ ကၽြန္မအား ကေလးၿမဳိ႕ သုိ႔ေရာက္ေသာ္ အိမ္ႀကီးတစ္အိမ္သုိ႔ ေခၚသြားျပီး ဒီအိမ္က နင့္ကုိ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ငွားထားတာ နင္နဲ႔အတူေနဖုိ႔ ဆုိျပီး ကၽြန္မတုိ႔ အဲဒီအိမ္ႀကီးတြင္ အတူတကြ ေနထုိင္ၾကပါသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ လက္မွတ္သြားထုိးမည္ဟု ေျပာေသာအခါ ကၽြန္မအား သူက ထုိသုိ႔ေျပာပါသည္။ ဗလီဆရာေခၚလုိက္ေတာ့မယ္ အိမ္မွာပဲ နီကာ ဖတ္မယ္ေျပာဆုိေသာအခါ ကၽြန္မ အံ့ၾသထိန္လန္႔မႈမ်ားစြာႏွင့္ ကၽြန္မကုိ ကၽြန္မ မွားမွန္း ကၽြန္မ သိပါသည္။ ကုိေအာင္ကုိဦးသည္ ကၽြန္မအား မျပန္ႏုိင္ရန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျခိမ္းေျခာက္ေသာအခါ ကၽြန္မႏွင့္အတူ သုံးလေက်ာ္ေက်ာ္ ေပါင္းသင္းေနထုိင္ျပီး(၅)လပုိင္း(၂၁)ရက္ေန႔ကုိ မင္းကုိ ျမန္မာလုိ မဂၤလာေဆာင္ေပးမယ္ဟု ေျပာပါသည္။ (၄)လပုိင္း(၁၃)ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္မအဖြားေနမေကာင္းဟုဆုိကာ ကၽြန္မ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ ျပန္လာျပီးေနာက္ေန႔မနက္ သူ႔ဖုန္းကုိဆက္ေသာအခါ မိန္းမတစ္ေယာက္ကုိင္ပါသည္။ ကၽြန္မသည္ ကုိေအာင္ကုိဦးႏွင့္ ဖုန္းေျပာခ်င္လုိ႔ လုိ႔ ေျပာေသာအခါ အဲသည့္မိန္းမသည္ ဘာကိစၥလည္း ေျပာစရာရွိတာ ေျပာ သူမိန္းမဟု ေျပာပါသည္။ အရပ္းအံ့ၾသေနခ်ိန္တြင္ အဲဒီဖုန္းကုိ သူကုိင္ျပီး မင္းကုိ ငါမသိဘူး။ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ။ မင္းနဲ႔ငါ အတူလည္းမေနဖူးဘူး။ အိမ္လည္း ငွားမေနဖူးဘူးဟု ဖုန္းထဲကေန ကၽြန္မအား ျငင္းေနပါသည္။ ကမန္လည္း ရွင္အိမ္ငွားျပီး ကၽြန္မကုိ တစ္ခမ္းတစ္နားထားျပီး (၃)လေက်ာ္ ေနခဲ့တာေလဆုိေတာ့ ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ မင္းေျပာတာေတြ ငါတစ္ခုမွ မသိဟုဆုိျပီး ဖုန္းကုိ ခ်ပစ္လုိက္ ပါသည္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ေခၚဆုိေသာ္လည္း ဖုန္းမကုိင္ပါ။ ကၽြန္မအား နင္သတၱိရွိရင္ ကေလးကုိလုိက္လာလုိက္ မင္းကုိ သတ္ပစ္မယ္ဟုဆုိတာ ျခိမ္းေျခာက္ပါသည္။ မင္းကုိ ကေလးမေရာက္ခင္ လမ္းမွာပဲ မင္းကုိ အေသသတ္မည္ဟု ေျပာဆုိပါသည္။ ကၽြန္မသည္ ဤသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္ ဆရာေတာ္ထံအား ဦးထိပ္ထားျပီး အကူအညီေတာင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ရုိေသေလးစားစြာျဖင့္။
