Quantcast
Channel: The Mad Dog Monk Wirathu(MSY)
Viewing all articles
Browse latest Browse all 2129

"အျပစ္မဲ့ၾကိဳးသမား (ဟံျမင့္မိုရ္ရြာ၊ ေက်ာက္ဆည္) (အပုိင္း-၁)"

$
0
0


သန္းေဌးေအာင္ျဖစ္စဥ္
          ေက်ာက္ဆည္ခရုိင္ ဟံျမင့္မုိရ္ေက်းရြာ အဖ ဦးညြန္႔လႈိင္+အမိ ေဒၚခင္ၾကည္တုိ႔၏သား သၼီး (၄)ေယာက္မွာ သန္းဦး၊ ၿပဳံးခ်ဳိ၊ သန္းေ႒းေအာင္၊ လုံးလုံး တုိ႔ျဖစ္ၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္သန္းေ႒းေအာင္သည္ တတိယေျမာက္သားျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ဟံျမင့္မုိရ္ေက်းရြာမွ မခ်ဳိမာဦးႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ျပီး သၼီးတစ္ေယာက္ထြန္းကားခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ရြာတြင္ "က်ပန္း"အလုပ္ လုပ္ကုိင္၍ ေနထုိင္ပါသည္။
          28.4.2000 ရက္တြင္ ထင္းခုတ္ရန္ အိမ္မွထြက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္၏အစ္ကုိျဖစ္ေသာ ကုိၿပဳံးခ်ဳိအား ၀င္ေခၚ၍ ဦးရုိး၏ ေအာင္ဒင္သရက္ျခံသုိ႔ ထင္းခုတ္ရန္သြားၾကပါသည္။ ၄င္းသရက္ျခံ၌ ထင္းခုတ္ျပီး ခ်ိန္တြင္ ထင္းစည္းဖုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ၿပဳံးခ်ဳိ ေလွ်ာ္သြားခုတ္ရန္ သရက္ျခံ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္သုိ႔ သြားၾကရာ ကၽြန္ေတာ္၏ အကို ကုိျပဳံးခ်ဳိက "ခ်ဳံထဲတြင္ လူတစ္ေယာက္မူး၍အိပ္ေနသည္"ဟု ေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္သူလဲမသိဘူး "သြားၾကည့္ရေအာင္"ဆုိျပီးသြားၾကရာ ၄င္းခ်ဳံထဲတြင္ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ ေသြးအုိင္ထဲတြင္ေသေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း "ကုိျပဳံးခ်ဳိ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ ေသြးအုိင္ထဲမွာေသေနသည္"ဟု ေျပာျပီး၊ "ကုိၿပဳံးခ်ဳိ ဥကၠ႒ကုိသြားျပီးေတာ့ အေၾကာင္း ၾကားရေအာင္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ၿပဳံးခ်ဳိက "ဘာလို႔အေၾကာင္းၾကားမွာလဲ ကုိယ္ႏွင့္ဘာမွမဆုိင္ဘူး ၾကားေခ်ာင္ကေန အဖမ္းခံေနရဦးမယ္"ဟုေျပာျပီး ထင္းစည္းႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ညီအစ္ကုိ ႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာပါသည္။ ၄င္းေန႔ကထင္းခုတ္ရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ရဲဒင္း သုံး၍ခုတ္ခဲ့ပါသည္။ ရြာနားေရာက္ခါနီးတြင္ ကုလားနီ(ခ)၀င္းေအာင္သည္ ငါးမွ်ားေန၍ ကၽြန္ေတာ္ ကုလားနီထံမွ ေဆးေပါလိပ္ေတာင္းေသာက္ျပီး ရြာသုိ႔ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ကုလားနီအိမ္သုိ႔၀င္၍ ထင္းခ်ဳိးခ်ိပ္၀င္ေရာက္ထားခဲ့ျပီး ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္သုိ႔ ျပန္ၾကပါသည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကုလားနီအိမ္သုိ႔သြားရာ ကုလားနီကုိမေတြ႕ရဘဲ ကုလားနီ၏ ဇနီး မေ၀ ထမင္းခ်က္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က "မေ၀ ကုလားနီဘယ္သြားသလဲ"ဟုေမးရာ မေ၀က"ကုိ ကုလားနီ ငါးသြားမွ်ားသည္"ဟု ကၽြန္ေတာ္အားေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကုလားနီအိမ္မွ ငါးမွ်ားတံယူ၍ ကုလားနီရွိရာသုိ႔ လုိက္သြားရာ လမ္းတြင္ မုိးမ်ားတဖြဲဖြဲက်ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကုလားနီထံသုိ႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ေဟ့ေကာင္ ေယာက္ဖ မင္းငါးရသလား""မုိးရာေနတာေတာင္ မရဘူး"ဟု ကုလားနီကျပန္လည္ေျပာၾကားပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုလားနီက"ေဟ့ေကာင္ သန္းေ႒း မနက္ေစာေစာက မၾကည္က သဲေဘာ္ၾကီးျခံထဲမယ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ မုိဒိမ္းက်င့္ျပီး သတ္ထားတယ္"ေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္က "ဟုတ္လား"မင္းဘယ္သူေျပာသလဲ "မၾကည္ကေျပာတယ္ မယုံရင္ဟုိမွာၾကည့္လုိက္ ရဲေတြသြားေနတယ္ ျမင္တယ္မွတ္လား"ထုိအခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္က "ေအးဟုတ္တယ္"ဟုေျပာေနခ်ိန္တြင္ မုိးမ်ားသည္းထန္စြာရြာေလာသျခင့္ ၄င္းအနားတြင္ရွိေသာ တဲထဲသုိ႔ ၀င္၍မုိးခိုစဥ္ ကၽြန္ေတာ္က "ကုလားနီ မင္းဘယ္သူ႔မွ ေရွာက္မေျပာနဲ႔ မေန႔က ေအာင္ဒင္ သရက္ျခံမွာ ထင္းခုတ္ရင္း ကုိၿပဳံးခ်ဳိႏွင့္ငါေတြ႕ခဲ့တယ္ သဲေဘာ္ၿခံထဲမွာ မဟုတ္ဘူး"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကုလားနီက "ငါတုိ႔သြားၾကည့္ရေအာင္ဟု"ေျပာျပီး ေအာင္ဒင္ၿခံသုိ႔ သြားၾကည့္ရာ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရဲမ်ားက "မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဘာလာလုပ္တာလဲ"ဟုေမးရာ ကၽြန္ေတာ္က "ငါးမွ်ားလာတယ္ဟု"ေျပာရာ ရဲမ်ားက "သြားသြား ဒီနားမလာနဲ႔ ဒီမွား မႈခင္းျဖစ္ထားတယ္"ဟု ေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရြာသုိ႔ျပန္လာခဲ့ပါသည္။
          (1.5.2000) ရက္ေန႔တြင္ ၿပဳံးခ်ဳိေယာကၡမသည္ ရဲမ်ားႏွင့္အတူ ကၽြန္ေတာ္အိမ္သုိ႔ ေရာက္ရွိလာျပီး "သန္းေ႒ေအာင္း ဥကၠ႒အိမ္ကုိ ခဏလုိက္ခဲ့အုန္း"ဟုေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္က "အလုပ္ရွိေသးတယ္"ေျပာရာ၊ ထုိအခါ ရဲက "ခဏေလးပါကြာ ျပန္မွ မင္းအလုပ္ဆက္လုပ္"ဟုေျပာျပီး ဥကၠ႒အိမ္သုိ႔ လက္ထိပ္မခတ္ဘဲေခၚသြားရာ ဥကၠ႒အိမ္ေရွ႕သုိ႔ေရာက္သည္။ အိမ္ထဲသုိ႔ လွမ္းၾကည့္စဥ္တြင္ ကၽြန္ေတာ္၏အကုိၾကီးျဖစ္ေသာ သန္းဦးကုိ လက္ထိပ္ခတ္ျပီး ထုိင္ေနသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရဲကအိမ္ထဲသုိ႔ေခၚေဆာင္မသြားေသးဘဲ အိမ္ေပါက္၀တြင္ရပ္၍ "ေဟ့ေကာင္ သန္းေ႒းေအာင္ မင္းအစ္ကုိၾကီးႏွင့္မင္းနဲ႔ သရက္ၿခံထဲမွာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကုိ မုဒိန္းက်င့္ျပီး သတ္သည္မဟုတ္လား"ကၽြန္ေတာ္က "မဟုတ္ဘူး အဲ့ဒိေန႔ကေတာ့ ထင္းခုတ္တာေတာ့ ဟုတ္တယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ဒုရဲအုပ္က "မင္းတုိ႔လုပ္တာကုိ ဆိတ္ေက်ာင္းတဲ့ကေလးကျမင္တယ္ မင္းတို႔ညီအကုိႏွစ္ေယာက္ ထင္းခုတ္ေနတယ္"လုိ႔ေျပာတယ္။ "ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒိေန႔က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အဲ့ဒိသရက္ၿခံမွာ ထင္းခုတ္ေနတယ္ ကၽြန္ေတာ္အၾကီးႏွင့္မဟုတ္ဘူး ကၽြန္ေတာ္အစ္ကုိလတ္ႏွင့္ ထင္းခုတ္တယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ဒုရဲအုပ္က "ဒါဆုိရင္ မင္းကုိ ငါကလက္ထိပ္ခတ္ရလိမ့္မယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ကၽြန္ေတာ္မွမဟုတ္ဘဲႏွင့္ လက္ထိပ္ခတ္မခံႏုိင္ဘူး"ထုိအခါ ဒုရဲအုပ္က "မင္းတုိ႔ကသာမဟုတ္ဘူးေျပာေနတယ္ ဆိတ္ေက်ာင္းတဲကေလးက မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီၿခံထဲမွာရွိတယ္လုိ႔ေျပာတယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ မဟုတ္ဘူးေျပာေသာ္လည္း ရဲသည္လက္ထိပ္ ခတ္မယ္ဘဲ လုပ္ေနသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း စိတ္မရွည္ေတာ့တာေၾကာင့္ "လက္ထိပ္ကုိ ေရွ႕ခတ္မွားလား ေနာက္ခတ္မွားလား"ဟုေျပာရာ ရဲကလည္း ကၽြန္ေတာ္အကုိၾကီး သန္းဦးကုိခတ္ထားေသာလက္ထိပ္ကုိ ျဖဳတ္၍ ကၽြန္ေတာ္၏ လက္ကို ေနာက္ျပန္ခတ္ပါသည္။ ၄င္းေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ကုိသန္းညြန္႔၏ လၻက္ရည္ဆုိင္ကုိေခၚသြားျပီးေတာ့ လၻက္ရည္ဆုိင္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ လၻက္ရည္တစ္ခြက္ႏွင့္ ေဆးလိပ္မွာ၍ တုိက္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရဲက "မင္းဓားဘယ္မွာလဲ"ဟုေမးရာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "ဓားကသုံးလို႔မရဘူး ဓားကပဲ့ပါမ်ားလုိ႔ လႊလိုျဖစ္ေနတယ္"ဟုေျပာလုိက္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ဒုရဲအုပ္က"အဲဒီဓားကဘယ္မွာလဲ"ကၽြန္ေတာ္က "အဲဒီဓားက ကုလားနီအိမ္မွာရွိတယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ဒုရဲအုပ္သည္ ကၽြန္ေတာ္အား လၻက္ရည္ဆိုင္တြင္ ရဲအခ်ဳိ႕ႏွင့္ထားခဲ့ျပီး ကုလားနီအိမ္သုိ႔ သြား၍ ဓားသိမ္းရာ ဒုရဲအုပ္ ျပန္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ကုလားနီမရွိ၍ ဓားမပါလာသည္ကုိေတြ႕ရပါသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္အား ဒုရဲအုပ္ေခါင္းေဆာင္ေသာ ရဲတပ္ဖြဲ႕၀င္မ်ားသည္ သံရြာရဲစခန္းသုိ႔ ေခၚသြားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ သံရြာရဲစခန္းသုိ႔ ေရာက္ျပီး ေတာ္ေတာ္ၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္ ကုလားနီအားဖမ္းဆီးလာျပီး ကၽြန္ေတာ္သည္ အခ်ဳပ္ခန္းထဲသုိ႔ ထည့္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ကၽြန္ေတာ့္အကို ကုိၿပဳံးခ်ဳိကုိလည္း ဖမ္းဆီးလာျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေနသည့္ အခ်ဳပ္ထဲသုိ႔ ထည့္ထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ အခ်ဳပ္ထဲေရာက္ျပီး ဒုရဲအုပ္က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ "ေရလဲမတုိက္ ထမင္းလည္းမေကၽြးရဘူး"ဟု ရဲတပ္သား ဘူးသီးကုိမွာထားပါသည္။ အိမ္မွ လာပုိ႔ေသာ ထမင္းမ်ားကုိယူထားျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ မေကၽြးဘဲ သစ္ပင္မွာ ခ်ိတ္၍ထားသည္ကုိ ေတြ႕ရပါသည္။
          ေနာက္ေန႔မနက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္အား အခ်ဳပ္ထဲမွထုပ္၍ အခ်ဳပ္ခန္း၏ေရွ႕တြင္ ရဲမ်ားက "ဒီအမႈမွာ မင္းတုိ႔လုပ္တာမဟုတ္လား"ကၽြန္ေတာ္က "မဟုတ္ဘူး"ဟုေျပာရာ ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္က "မင္းတုိ႔က ယၡဳခ်ိန္ထိ မဟုတ္ဘူးဟု ျငင္းေနတုံးဆုိျပီး "ကၽြန္ေတာ္အား "မ်က္ခြပ္ကုိ လက္သီးႏွင့္ ထုိးျခင္း၊ ရင္ဘတ္ကုိဒူးႏွင့္တုိက္ျခင္း၊ ေခါင္းကုိ တုတ္လုံးႏွင့္ ရုိက္ျခင္း၊"ျပဳလုပ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း "မဟုတ္ပါဘူး"ဟု ျပန္လည္ေျပာၾကားျပီး ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္အား အခ်ဳပ္ထဲသုိ႔ ျပန္လည္ ထည့္ထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ရဲတပ္သား ဘူးသီးက "မင္းတုိ႔ ဒုရဲအုပ္ကုိ မေျပာနဲ႔"ဟုေျပာျပီး "ေရးမ်ားႏွင့္ မုန္႔အခ်ဳိကုိ"ခိုး၍ေကၽြးပါသည္။ ထုိညတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သုံးဦးအား မ်က္ႏွာတြင္အ၀တ္စည္း၍ ေခၚေဆာင္သြားျပီး ဟံျမင္မုိရ္ကားဂိတ္သုိ႔ ေရာက္ေသာအခါ ကားရပ္ထားစဥ္ လူတစ္ေယာက္က "မင္းငါ့ကုိသိသလား"ဟုေမးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "ခင္းဗ်ားက ရဲေနမွာဘဲ"ဟုေျပာလုိက္ရာ ၄င္းလူက ကၽြန္ေတာ္ကုိလက္သီးႏွင့္လွမ္း၍ ထုိးပါသည္။ (ေနာက္မွ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ကေျပာမွ သိရသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကုိထုိးသူမွာ ရြာကလွႀကဳိင္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။)
          ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ေက်ာက္ဆည္ၿမဳိ႕နယ္ ေဆးရုံသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (၃) ဦး၏ လိင္တံမ်ားကုိ စစ္ေဆးကာ သံရြာရဲစခန္းသုိ႔ ျပန္၍ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။
          3.5.2000.ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္အား အခ်ဳပ္ထဲမွထုတ္ျပီး လက္ထိပ္ေနာက္ျပန္ခတ္ကာ သံႀကဳိးႏွင့္ ေျခေထာက္ကုိတုပ္ျပီး ဖားခုန္ခုန္ခိုင္းကာ ရုံးခန္းထဲသုိ႔ထိေရာက္ေအာင္ ခုန္ရပါသည္။ ရုံးခန္းထဲသို႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ေနာက္ျပန္ခတ္ထားေသာ လက္ထိပ္ကုိ ျဖဳတ္ေပးျပီး အ၀တ္စားမ်ားပါေသာ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ယူခုိင္းရာ အေလးျပဳသည့္ကြင္းအနီးေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ၄င္း အိတ္ထဲမွ အမ်ဳိးသၼီးအ၀တ္အစားမ်ားကုိလွမ္းခုိင္းပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အခ်ဳပ္ထဲသုိ႔ျပန္မထည့္ဘဲ တုိင္တစ္တုိင္တြင္ လက္ထိပ္ႏွင့္ တြဲ၍ခတ္ထားပါသည္။ ေနာက္ထပ္ (၁)နာရီ (၂)နာရီေလာက္အခ်ိန္တြင္ အ၀တ္အစားမ်ားျပန္၍ ရုပ္ခိုင္းျပီး ကၽြန္ေတာ္အား အခ်ဳပ္ထဲသို႔ျပန္လည္ထည့္ထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္အား ၄င္းေန႔တြင္ ရဲမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲကုိသာထုတ္ျပီး နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ႏွိပ္စက္ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မဟုတ္တာကို ဟုတ္တယ္လုိ႔ မေျပာတာေၾကာင့္ ခဏခဏအခ်ဳပ္မွထုပ္၍ ႏွိပ္စက္ၾကပါသည္။
          4.5.2000.ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (၃)ဦးအား ေက်ာက္ဆည္ၿမဳိ႕နယ္ တရားရုံးသုိ႔  ရမံယူရန္ ေရာက္ရွိသည့္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (၃) ေယာက္ႏွင့္ အျခားတရားခံ (၇)ဦးေလာက္ကို ၾကားလွပ္၍ ေရႊအ ကုိ တရားသူၾကီးေရွ႕တြင္ ဒုရဲအုပ္က "မင္း ဒီထဲကလူေတြ သိတဲ့လူကုိ လက္ညႈိးုထုိးျပ"ဟု ခုိင္းရာ ေရႊအက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ (၃)ဦးစလုံးကုိ လက္ညႈိးထုိးျပပါသည္။ (ေရႊအ ဆုိသည္မွာ ကၽြန္ေတာ္ရြာက စကားမေျပာတတ္ေသာ ႏုိင္၀င္းကုိေျပာျခင္းျဖစ္ပါသည္။) ထုိေနာက္ တရားရုံးမွ ျပန္ထြက္လာျပီး ကားႏွင့္ေခၚျပီး ၿမဳိ႕နယ္မွဴးရုံးသုိ႔ေခၚသြားျပီး ကၽြန္ေတာ္တစ္ဦးထဲကုိသာ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးရုံးခန္းသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ၄င္းရုံးခန္းသုိ႔ ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ လက္ထိပ္တစ္ဖက္ျဖဳတ္ျပီး တစ္ဖက္ကုိ ထုိင္ခုံႏွင့္ တြဲခက္ကာ ထုိင္ခိုင္းပါသည္။ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "ငါ့တူ ဒီအမႈမွာ မင္းတုိ႔လုပ္သလား"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "မလုပ္ပါဘူးခင္ဗ်ာ"ထုိအခါၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "ငါ့တူ မင္းစဥ္းစားပါကြာ မင္းအသက္ ငယ္ငယ္ဘဲ ရွိေသးတယ္ မင္းမွာ မိန္းမရွိသလား ကေလးေကာရွိသလား"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ကၽြန္ေတာ္မိန္းမလည္းရွိတယ္ ကေလးလည္း လသားေလးဘဲရွိေသးတယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "မင္းမွာ မွတ္ပုံတင္ေကာ ရွိသလား တေန႔ကုိ အလုပ္ လုပ္တာ ဘယ္ေလာက္ရသလဲ"ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "ကၽြန္ေတာ္ မွတ္ပုံတင္မရွိဘူး တေန႔ကုိ အလုပ္ လုပ္တာ (၃၀၀) ရတယ္""ဒီအတြက္ ဘာမွမပူနဲ႔ ငါေျပာခိုင္းသလုိေျပာ ကုလားနီႏွင့္ ၿပဳံးခ်ဳိ သတ္တယ္ဟုေျပာ မင္းကုိလႊတ္လည္းေပးမယ္ မွတ္ပုံတင္လည္း လုပ္ေပးမယ္ တစ္ေန႔ကုိ (၃၀၀) ခန္႔ႏွင့္ တစ္လကုိ (၉၀၀၀) ပုံမွန္လာထုတ္လည့္ ငါတာ၀န္ယူတယ္"ဟုေျပာပါသည္။ "ေဟ့ေကာင္ မင္းထမင္းစားျပီးျပီလား"ကၽြန္ေတာ္က "သဲရြာရဲစခန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ကုိ ထမင္းမေကၽြးဘူး ကၽြန္ေတာ္ စားမယ္"ဟုေျပာရာ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက သူ႔၏ ထမင္းခ်ဳိင့္ကုိေပး၍ ကၽြန္ေတာ္ကုိေကၽြးပါသည္။ ထုိအခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ထမင္းမစားရသည္မွာ (၃)ရက္ရွိပါျပီ။ ထမင္းစားျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "ငါေျပာခုိင္းတဲ့ အတုိင္းေျပာမွာလား"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွ မဟုတ္တာ မေျပာႏုိင္ဘူး"ထုိအခ်ိန္တြင္ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္ကုိ လွမ္းေခၚ၍ "ေဟ့ေကာင္ ဒီေကာင္ေတြ လုပ္တဲ့ဟာေတြကုိ အသံဖမ္းထားတာရွိတယ္ အဲ့ဒိအသံဖမ္းစက္ကုိ ယူခဲ့စမ္း"ဟုေျပာရာ ဒုရဲအုပ္ အျပင္ထြက္သြား ခဏေနျပန္လာျပီး ေလဒီယုိအေသးေလးေလာက္ရွိသည့္ စက္ကေလးတခုယူလာျပီး ထုိအခ်ိန္တြင္ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "ေဟ့ေကာင္ မင္းတုိ႔လိမ္မေနနဲ႔ ဒီစက္ထဲမွာ မင္းတုိ႔လုပ္တာေတြ အကုန္လုံးအသံဖမ္းထားတယ္"ဟုေျပာရာ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ဒါဆုိရင္လဲ အဲ့ဒါကုိ ဖြင့္ျပ"ဟုေျပာရာ  ထုိအခါ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက ဖြင့္မျပပါ။ (၄င္းစက္ကေလးက ေနာက္မွသိရသည္မွာ ရဲမ်ားကုိင္ေသာ စကားေျပာစက္ ကေလးျဖစ္ေနပါသည္။) ထုိ႔ေနာက္ ၿမဳိ႕နယ္မွူးသည္ အထက္ပါ စကားမ်ားကုိ သုံးၾကိမ္ သုံးခါေမးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "မဟုတ္တာကုိ ဟုတ္တယ္လုိ႔ မေျပာႏုိင္ဘူး"ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္အား  စဥ္းစားဟုေျပာျပီး ညေနအထိထားကာ ညေနေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "ၿမဳိ႕နယ္မွဴးေျပာခိုင္းတာကုိ မေျပာႏုိင္ဘူး"ဟုေျပာရာ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက သံရြာမွ ရဲမ်ားအား လွမ္းေခၚျပီး "ဒီေကာင္ကုိ ျပန္ေခၚသြား"ဟုေျပာပါသည္။ ထုိအခါ ဒုရဲအုပ္က "သူတုိ႔ကုိ သံရြာကုိ ျပန္ေခၚသြားရမွာလား  ေက်ာက္ဆည္စခန္းကုိ ထားခဲ့ရမွာလား"ေမးရာ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးက "ဒီေကာင္ေတြကုိ ေက်ာက္ဆည္စခန္းကိုထားလုိက္"ဟုေျပာပါသည္။ ည(၈) နာရီခြဲေလာက္အခ်ိန္တြင္ (၈ နာရီခြဲေလာက္ဆိုသည္မွာ မိန္းမအခ်ဳပ္သူေတြ ဘုရားရွိခိုးျပီးသည့္ အခ်ိန္ျပီးသည့္အတြက္ ခန္႔မွန္းရခ်င္းျဖစ္ပါသည္။) ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္အား ႀကဳိးႏွင့္တုပ္၍ စစ္ေၾကာမည့္ေနရာသုိ႔ ေခၚသြားပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ၄င္းရဲစခန္းသုိ႔ ၿမဳိ႕နယ္မွဴးေရာက္ရွိေနပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ရဲမ်ားက ေနာက္ျပန္လက္ထိပ္ခတ္ျပီး ႀကဳိးႏွင့္ထပ္တုတ္ကာ ထုတ္တန္းသုိ႔ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ခ်ိတ္ဆြဲထားပါသည္။ (ထုတ္တန္းခ်ိတ္ဆြဲသည့္ဆုိသည္မွာ ေနာက္ျပန္ခတ္ထားေသာလက္ထိပ္ကုိ ႀကဳိးႏွင့္ ခ်ီ၍ ထုတ္တန္းေပၚ ႀကဳိးျပစ္တင္ျပီး ေျခဖ၀ါးႏွင့္ သံမံတလင္း တထြာေလာက္လြတ္သည္အထိ ခ်ီထားျခင္းကုိ ဆုိပါသည္။)
          ကၽြန္ေတာ္အား ၀ါးလုံးစိမ္းျဖင့္ မ်က္ႏွာမွလြဲ၍ ခႏၶာကုိယ္တခုလုံးကုိ ေတြ႕သည့္ေနရာမွာ ရုိက္ပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ထုတ္တန္းဆြဲထား၍ လက္ျပင္မွာ နာေန၍တေၾကာင္း၊ ရုိက္ထားသည့္ဒဏ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကုိယ္က နာေနသည္ကတေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေနာက္ ေျခေထာက္ကုိ သံႀကဳိးႏွင့္ခ်ီျပီးဆြဲဆန္႔ေသာအခါတြင္ ခႏၶာကုိယ္တခုလုံး အေရခြံဆြဲဆုတ္လုိက္သလုိ ခံစားရပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ဒုရဲအုပ္တစ္ေယာက္က "မင္းဟုတ္တယ္လုိ႔ ၀န္ခံလိုက္ မင္းအစ္ကုိ ၿပဳံးခ်ဳိက ဟုတ္တယ္လုိ႔ေျပာေနတယ္"ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္က "ကၽြန္ေတာ္အစ္ကုိက ေရွာက္ေျပာေနတာမဟုတ္ရပါဘူးဆရာရယ္"ဟု ထပ္ေျပာရာ ဒုရဲအုပ္က ဆက္ျပီးေတာ့ ရုိက္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မခံစားႏုိင္တာေၾကာင့္ "ေျပာမယ္"ဟု ေျပာရာ ထုိအခ်ိန္မွာ ရဲက "အစကတည္းကဆုိရင္ အသားမနာဘူး"ဟုေျပာျပီး ထုတ္တန္းမွ ႀကဳိးကုိ ေျဖေပးျပီး စခန္းမွဴးရုံးသုိ႔ ေခၚသြားပါသည္၊ စခန္းမွဴးရုံးသုိ႔ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ စခန္းမွဴးက "ဒါဆုိရင္လည္း မင္းေျပာေတာ့"ဟုေျပာရာ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း "ဆရာရယ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး"ဟုေျပာလုိက္ေသာအခါ ရဲအုပ္တစ္ေယာက္က ကၽြန္ေတာ္၏ ေနာက္ေၾကာကုိ ေျခေထာက္ႏွင့္ ကန္ပါသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္အား ဘာမွ မေမးေတာ့ဘဲ အခ်ဳပ္ခန္းထဲသုိ႔ ထည့္လုိက္ပါေတာ့သည္၊ ကၽြန္ေတာ္ကို စစ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ၿပဳံးခ်ဳိလည္း အျခားေနရာတြင္ စစ္ေနပါသည္၊ ထုိ႔ေနာက္ ၿပဳံးခ်ဳိကုိ အခ်ဳပ္ (၃) ခန္းထဲ ထည့္လုိက္ပါသည္၊ ကုလားနီကုိလည္း (၁)ခန္းထဲ ထည့္ထားလုိက္ပါသည္၊ ေနာက္ေန႔တြင္ အခ်ဳပ္သားအခ်ဳိ႕က ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အား ၀ုိင္း၍ ထုိးၾကပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကိုလည္း "ဟုတ္တယ္"ဟု၀န္ခံခိုင္းပါသည္၊ အခ်ဳပ္သားမ်ားကုိ ရဲမ်ားက ခုိင္းျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ညသုိ႔ေရာက္ေသာ အခ်ိန္တြင္ အခ်ဳပ္မွ ထုတ္၍ ကၽြန္ေတာ္အား ရဲမ်ားက ရုိက္၍စစ္ရာ ကၽြန္ေတာ္လည္း မခံႏုိင္ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္အကိုအား ကၽြန္ေတာ္ထံ ေခၚလာျပီး ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ ေတြ႕ေပးစဥ္ ကၽြန္ေတာ္က မခံစားႏုိင္ေတာ့ေၾကာင္း "အကုိၾကီးဟုတ္တယ္လုိ႔ ၀န္ခံလုိက္"ဟုေျပာေသာအခါ ၿပဳံးခ်ဳိက "ဟုတ္မွ မဟုတ္ဘဲ ၀န္မခံႏုိင္ဘူး"ဟုေျပာပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း မခံစားႏုိင္ေသာေၾကာင့္ "ကုိၾကီး ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္မဟုတ္ ေျပာလုိက္ကြာ"ထုိအခ်ိန္တြင္ ၿပဳံးခ်ဳိကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကုိၾကည့္ျပီး ဘာမွ မေျပာေပ။ ထုိေနာက္ ရဲမ်ားက ၿပဳံးခ်ဳိအား ျပန္လည္ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ၿပဳံးခ်ဳိက ၀န္ခံလုိက္သည္ကုိ သိရပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အား ဒဏ္ရာမ်ား သက္သာသည့္အခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သုံးဦးအား ေျဖာင့္ခ်က္ေပးရန္ ကၽြန္ေတာ္ကုိ အရင္ေခၚသြားျပီး ၿမဳိ႕နယ္ တရားသူၾကီး ေရွ႕တြင္ "ကၽြန္ေတာ္က ရဲမ်ား ႏွိပ္စက္မွာကုိ ေၾကာက္ေသာေၾကာင့္ တရားသူၾကီးေရွ႕တြင္ မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြကုိ ေျပာခဲ့ပါသည္၊ ကၽြန္ေတာ္ေျပာျပခ်က္မ်ားမွာ ကုလားနီက ေျခေထာက္ကုိ ကိုင္ေပးျပီး ကၽြန္ေတာ္က လက္ကုိကုိင္ေပးျပီး ၿပဳံးခ်ဳိက ရဲတင္းႏွင့္ ခုတ္ပါသည္"ဟုေျပာခဲ့ပါသည္။
ထုိ႔ေနာက္တရားသူၾကီးက ကၽြန္ေတာ္ကုိ ေျဖာင့္ခ်က္စာရြက္ေပၚတြင္ လက္မွတ္ထုိးခိုင္းရာ ကၽြန္ေတာ္မွာ စာမတတ္ေသာေၾကာင့္ လက္မွတ္မထုိးတတ္ဘူး ေျပာရာ ထု္ိအခ်ိန္တြင္ တရားသူၾကီးက လက္ေဗြ ႏွိပ္ခုိင္းပါသည္။ ေရႊေတြကိုလည္း ေျမႇာင္းထဲတြင္ လႊင့္ပစ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကၽြန္ေတာ္အား မႈ႕ခင္းဓာတ္ပုံ ရုိက္ကူးရန္အတြက္ အခင္းျဖစ္ရာ ေနရာသုိ႔ ေရာက္ေသာအခ်ိန္တြင္ သူတုိ႔ျပသည့္ေနရာကုိ လက္ညႈိးထုိး၍ ဓာတ္ပုံရုိက္ပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ရဲစခန္းသုိ႔ ျပန္ခဲ့ပါသည္။
31.5.2000.ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အား ခရုိင္တရားရုံးသုိ႔ စတင္၍ အမႈ႕စစ္ေဆးပါသည္။ တရားသူၾကီးအမည္ ကၽြန္ေတာ္မသိပါ၊ ဥပေဒအရာရွိကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္ မသိပါ ကၽြန္ေတာ္၏ ေရွ႕ေနမွာ ဦးညြန္႔လႈိင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေထာင္ဝင္အမွတ္ ၀၂၉၉၇/က(ဘ) ဦးညြန္လႈိင္။ ဟံျမင့္မိုရ္ေက်းရြာ ေက်ာက္ဆည္ၿမိဳ႕နယ္။
                             (သန္းေဌးေအာင္ျဖစ္စဥ္ၿပီး)


Viewing all articles
Browse latest Browse all 2129

Trending Articles


အစ္စရေး တိုက်နေတဲ့စစ်ပွဲတွေက နိုင်ငံ့ စီးပွားရေးအပေါ် ဘယ်လောက်အထိနာစေလဲ


TTA Oreo Gapp Installer


အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစမယ့္ အုတ္ခင္းစက္


ဘာျဖစ္လို႕ စစ္သားေတြ အေလးျပဳၾကသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ပါ


မယ္ႏု ႏွင့္ ေမာင္အို အုပ္စု တန္ခုိးထြားျခင္း


“ေတြးမိတိုင္း အ႐ိုးနာသည္ အမ်ဳိးပါ ဆဲခ်င္ေပါ့ေလး”


သားသမီး ရင္ေသြးရတနာအတြက္ ပူပင္ေသာက မ်ားေနတယ္ဆိုရင္


♪ ေလးျဖဴ -BOB - ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ MP3 Album ♫


ပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳး


ေထာင္ထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ဆုိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ -...