အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄)၊ သာသနာေတာ္ႏွစ္ ၂၅၅၈ခု၊ ေကာဇာႏွစ္ ၁၃၇၆ခု၊ ျပာသုိလျပည့္ေက်ာ္(၈)ရက္၊ ၁၂-၁-၂၀၁၅၊ တနလၤာေန႔ထုတ္ အတုမရွိဂ်ာနယ္မွ ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)ေရးသားေသာ ေက်းဇူးရွင္ကုိ ကယ္တင္ျခင္း ေဆာင္းပါးအား ကူယူေဖာ္ျပသည္။
“မ.ဘ.သ လုပ္ငန္းစဥ္(၆)”
“ေက်းဇူးရွင္ကုိ ကယ္တင္ျခင္း”
အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ႀကီးသည္ ေျမႀကီးကုိသာ ေစာင့္ေရွာက္ရမည္မဟုတ္ပါ။ ကၽြဲႏြားမ်ားကုိလည္း ေစာင့္ေရွာက္ရပါမည္။ ကၽြဲႏြားမ်ားသည္ အဟိတ္ တိရစၧာန္မ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း လူသားမ်ားအေပၚ လြန္စြာ ေက်းဇူးရွိေသာ ေက်းဇူးရွင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
ျမတ္စြာဘုရားက လူသားတုိ႔အေပၚ ေက်းဇူးႀကီးမားေသာ ဆင္၊ ျမင္း၊ ကၽြဲ၊ ႏြား စေသာ တိရစၧာန္မ်ားကုိ ၾကင္နာဖုိ႔၊ ေက်းဇူးသိဖုိ႔၊ ေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႔ ေဟာၾကားခဲ့သည္မ်ားရွိခဲ့ပါသည္။ ခုဒၵကနိကယ္ ဇာတကပါဠိေတာ္ သတၱကနိပါတ္ ဒဠွဓမၼ ဇာတ္ေတာ္၌ ဘဒၵဝတီ ဆင္အုိမႀကီးတစ္ေကာင္ကုိ ဥေဒန မင္းက ပစ္ပယ္ထားသျဖင့္ ဥေဒနမင္းအား ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားခဲ့သည့္ ေက်းဇူးဆပ္တရားျဖစ္ပါသည္။ စစ္ထုိးရာတြင္ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ဘဒၵဝတီ ဆင္ပ်ဳိမကုိ ငယ္စဥ္အခါက အေျခြအရံမ်ား အေဆာင္အေယာင္မ်ား စားေကာင္း ေသာက္ဖြယ္မ်ားျဖင့္ ခမ္းနားထည္ဝါစြာ ေမြးျမဴေစာင့္ေရွာက္ထားေသာ္လည္း အုိမင္း မစြမ္းရွိေသာ အခါ ေနစရာ လည္းမေပး၊ စားစရာလည္း မေကၽြးေတာ့ေသာေၾကာင့္ အပယ္ခံဆင္အုိမႀကီးက ဘုရားထံ ငုိယုိေလွ်ာက္ထားသည္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ေဟာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေယာ ပုေဗၺ ကတကလ်ာေဏ၊ ကတေတၳာ နာဝဗုဇၥ်တိ၊
အတၳာ တႆ ပလုဇၨႏၲိ၊ ေယ ေဟာႏၲိ အဘိပတၳိတာ။
(ဇာ၊ ႒၊ ၃။ ၃၆၆)
ေက်းဇူး မသိတတ္ေသာသူသည္ ႀကံစည္သမွ် ပ်က္ဆီးတတ္၏။
ေယာပုေဗၺ ကတကလ်ာေဏ၊ ကတေတၳာ မႏုဗုဇၥ်တိ၊
အတၳာ တႆ ပဝၯႏၲိ၊ ေယ ေဟာႏၲိ အဘိပတၳိတာ။
(ဇာ၊ ႒၊ ၃။ ၃၆၆)
ေက်းဇူးသိတတ္ေသာသူသည္ ႀကံစည္သမွ် ေအာင္ျမင္တတ္၏။
တံ ေဝါ ဝဒါမိ ဘဒၵေႏၲ၊ ယာဝေႏၲတၳ သမာဂတာ၊
သေဗၺ ကတညုေနာ ေဟာထ၊ စိရံ သဂၢမွိ ဌႆထ။
(ဇာ၊ ႒၊ ၃။ ၃၆၆)
အရွင္မင္းႀကီး တုိက္တြန္းပါ၏။ ေက်းဇူးသိပါ။ ေက်းဇူးသိသူသာ နတ္ျပည္သုိ႔ လားရ၏။
ေက်းဇူးေခ်ကာ၊ မျပဳရာတည့္၊ လူသာမဟုတ္၊ အယုတ္ တိရစၧာန္၊
မႈဝန္ေဆာင္ဘိ၊ ေက်းဇူးရွိသား၊ ဟတၳိအႆ၊ ေဂါဏမဟႎသာ၊
စသည္မွာလည္း ပ်ဳိခါေစစား၊ အုိခါရွား၍၊ စြန္႔ထားပယ္ကာ၊ မျပဳရာဘူး။
ျပဳပါတုံက၊ မိတၱဒုဗ႓ီ၊ မညီဓမၼ၊ လူ႔ပါပတည့္၊
ထုိမွတစ္ပါး၊ ထုိအသားကုိ၊ သတ္စားျဖတ္စား၊ ျပဳျငားတတ္မူ၊
ထုိသည့္လူကား၊ လူတြင္မုိက္လွ၊ လူ႔ဗာလတည့္၊ ပါပတရာ၊ လြန္ယုတ္မာရွင့္၊
မာတာပိတု၊ ဗႏၶဳဉာတိ၊ စရွိအလား၊ ထုိကၽြဲႏြားတုိ႔၊ လုပ္စားအတူ၊ လူႏွင့္တကြ၊ မကြာရဘူး။
ကိစၥေဆာင္ရြက္၊ သတ္ေမြးဘက္ျဖင့္၊ ဆက္ဆက္စင္စစ္၊ မိတ္ရင္းျဖစ္၏။
သတ္ညွစ္အသား၊ လူမုိက္မ်ားသုိ႔၊ မစားထုိက္စြာ၊ သားသည္းခ်ာလွ်င္၊ ပညာကရု၊ ေမွ်ာ္ေထာက္ရႈေလာ့။
(မဃေဒဝ၊ ၂၉၈။)
ယခုအခါ၌ ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ ျပည္ပသုိ႔ အစုလုိက္ အၿပဳံလုိက္ ထုတ္ေရာင္းေနျခင္း၊ ျပည္တြင္းမွာလည္း အစုလုိက္ အၿပဳံလုိက္ စီးပြားျဖစ္ သတ္ေရာင္းေနၾကျခင္းေၾကာင့္ ႏြားမ်ဳိး သုဥ္းမွာစုိးရိမ္ေနရပါသည္။ အက်င့္ပ်က္ ဝန္ထမ္းမ်ားေၾကာင့္ ဝိသမေလာဘသားမ်ား အခြင့္အေရးရေနၿပီး အျပစ္မဲ့ႏြားမ်ား ေသေၾကေနၾကရပါသည္။ ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ဝိသမေလာဘသမားမ်ားကုိ ထိမ္းေက်ာင္းရန္ မဘသမွာ တာဝန္ရွိပါသည္။ ဖ်ာပုံ၊ မအူပင္၊ က်ဳံမေငး၊ ဟသၤာတ၊ ေမာ္ကၽြန္း စေသာ ဧရာဝတီတုိင္းမ်ား၌ ဇီဝိတဒါန အမဲေလလံစြဲျခင္းမ်ား ေပၚေပါက္လာ သည္မွာ အားတက္ဖြယ္ျဖစ္ပါသည္။ ထုိဇီဝိတဒါန အဖြဲ႕မ်ားသည္ ေက်းဇူးရွင္ ကၽြဲ ႏြားမ်ားကုိ ကယ္တင္ေသာ အဖြဲ႕ႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါ၏။
ျမန္မာျပည္တစ္ဝွမ္းလုံး၌ ထုိသုိ႔ေသာ ေလလံအဖြဲ႕မ်ား တြင္က်ယ္စြာေပၚ ေပါက္ဖုိ႔လုိပါသည္။ ေလလံစြဲလွ်င္ ကုသုိလ္လည္းရပါသည္။ အျမတ္လည္း ထြက္ပါသည္။ တရားမဝင္ ႏြားခုိးသတ္သူမ်ား၊ တရားမဝင္ ႏြားခုိးထုတ္သူမ်ားထံမွ အရင္းထက္သာေသာ အျမတ္အစြန္းမ်ား ရရွိႏုိင္ပါသည္။ တရားမဝင္ ႏြားခုိးထုတ္သူမ်ားကုိ အေရးယူျခင္း၊ တရားမဝင္ အမဲသားမ်ား ဖမ္းဆီးျခင္း၊ တရားမဝင္ ခုိးထုတ္လာေသာ ကၽြဲ၊ ႏြား မ်ားကုိ ဖမ္းဆီးျခင္းျဖင့္ အရင္းထက္သာေသာ အျမတ္အစြန္းမ်ားရရွိၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤသုိ႔ေသာ အမဲလုိင္စင္နဲ႔ ပတ္သက္သည့္ အေရးကိစၥမ်ားတြင္ မအူပင္ မဘသ၏ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ကုိ စံနမူနာ ယူထုိက္ပါသည္။ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ႏြားမ်ားကုိ ဖမ္းစီး၍ ေတာသူေတာင္သားမ်ားအား ရာသက္ပန္ ေစာင့္ေရွာက္ခြင့္ေပးထားျခင္းျဖင့္ ႏြားေရာ လူပါ ကယ္တင္ ကူညီၿပီးသားျဖစ္သြားပါသည္။
မအူပင္ မဘသ ကဲ့သုိ႔ေသာ ေက်းဇူးရွင္ ကယ္တင္ေရးအဖြဲ႕မ်ား မရွိသျဖင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ဆီသြတ္ စက္ရုံမ်ားသုိ႔ ညစဥ္ ညတုိင္း ခုိးထုတ္ေနေသာ ႏြားေမွာင္ခုိ ဂုိဏ္းသားမ်ား က်ဴးလြန္ခြင့္ ရရွိေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ႏြားသားေရွာင္ၾကဥ္ေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးသည္ စံနမူနာေကာင္း ဆရာတစ္ဆူျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ အမဲသားေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ မိစၧာမ်ားထံသုိ႔ ေငြစီးဆင္းမႈမ်ားကုိ ထိန္းေက်ာင္းၿပီး သားျဖစ္သြားပါသည္။ ထုိအခါ ကုိယ့္ေငြျဖင့္ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကုိ ဖ်က္ခုိင္းရာ မေရာက္ေတာ့ပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အမဲသားကုိ သက္ဆုံးတုိင္ ေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ ေက်းဇူးရွင္ ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ ကယ္တင္ၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ၾကဖုိ႔ လုိပါသည္။
မိမိရပ္ရြာ၌ ႏြားသတ္ရုံမ်ားမရွိေသးလွ်င္ လုံးဝ လက္မခံသင့္ပါ။ ရွိၿပီးျဖစ္လွ်င္လည္း သက္တမ္းကုန္ဆုံး လွ်င္ ဆက္မထားသင့္ပါ။ သက္တမ္းကာလ အတြင္းမွာလည္း ျပည္သူအားလုံး အမဲသားေရွာင္ၾကဥ္ျခင္းျဖင့္ ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ ကယ္တင္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔အျပင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ႏြားအုပ္မ်ားေတြ႕လွ်င္လည္း သက္ဆုိင္ရာကုိ အေၾကာင္းၾကားျခင္း၊ လူစုလူေဝးျဖင့္ ထိန္းသိမ္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။ တရားဝင္လုိင္စင္မရွိဘဲ တစ္ၿမဳိ႕တစ္ရြာမွ အျခားၿမဳိ႕ရြာ မ်ားသုိ႔ ႏြားကုန္ကူးခြင့္မရွိပါ။ သတ္ျဖတ္ယူေဆာင္ခြင့္မရွိပါ။ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းအေရးယူႏုိင္ပါသည္။
တရားဝင္ ႏြားသတ္ရုံမ်ား၌လည္း ခြင့္ျပဳထားသည့္ ႏြားေကာင္ေရထက္ ပုိ၍ သတ္ခြင့္မရွိပါ။ ခြင့္ျပဳထားသည့္ အဂၤါရပ္ႏွင့္ မညီေသာ ခုိင္းႏြား၊ ေမြးျမဴေရးႏြားတုိ႔ကုိ သတ္ခြင့္မရွိပါ။ အဂၤါေျခလက္ မျပည့္စုံေသာ ခုိင္း၍မရေတာ့ေသာ ႏြားမ်ားကုိသာ အမဲေဖာ္ခြင့္ရွိပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ထက္ ေက်ာ္လြန္၍ ႏြားေကာင္းမ်ားကုိ သတ္ျဖတ္ေနသည့္ ႏြားသတ္ရုံမ်ားကုိလည္း အေရးယူရန္ တုိင္ၾကားခြင့္ရွိပါ သည္။
ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ ခုိင္းစား၍ မရေတာ့သည့္အခါ စြန္႔ပယ္ထားျခင္းမျပဳေကာင္းပါ။ ျပဳလွ်င္၊ မိတၱ ဒုဗ႓ီ မညီဓမၼ လူ႔ပါပ=မိတ္ေဆြကုိ ျပစ္မွားသူ တရားႏွင့္မညီသူ၊ သူယုတ္မာဟု ေခၚဆုိရပါသည္။
သတ္စားျဖတ္စား၊ ျပဳျငားတတ္မူ၊ ထုိသည့္သူကား၊ လူတြင္မုိက္လွ၊ လူ႔ဗာလတည့္၊ ပါပတရာ၊ လူယုတ္မာရွင့္။ (မဃေဒဝ ၂၉၈)
ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားကုိ သတ္ျဖတ္စားသူ၊ ဝယ္ယူစားသုံးသူတုိ႔သည္ လူမုိက္ထက္ မုိက္ေသာ လူယုတ္မာထက္ ယုတ္မာေသာ၊ လူ႔ဗာလ၊ လူ႔ပါပ-အယုတ္မာဆုံး၊ အမုိက္ဆုံး(ပါပတရ)မ်ားျဖစ္ၾကပါသည္။
မာတာ ပိတု၊ ဗႏၶဳ ဉာတိ၊ စယွိအလား၊ ထုိကၽြဲႏြားတုိ႔ လုပ္စားအတူ၊ လူႏွင့္တကြ၊ ကိစၥေဆာင္ရြက္၊ သက္ေမြးဘက္ျဖင့္ ဆက္ဆက္စင္စစ္၊ မိတ္ရင္းျဖစ္၏။ (မဃေဒဝ ၂၉၈)
ကၽြဲ၊ ႏြားမ်ားသည္ မိမိႏွင့္အတူ အသက္ေမြးဘက္ ျဖစ္ပါသည္။ မိတ္ေဆြအရင္းျဖစ္ပါသည္။ မိခင္ ဖခင္လုိ ေက်းဇူးရွိပါသည္။ ေဆြမ်ဳိး ဉာတိလုိ အက်ဳိးျပဳၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြဲ၊ ႏြားကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ မဘသ အဖြဲ႕တုိင္းက အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
ေက်းဇူးရွင္ ကၽြဲ ႏြားမ်ားကုိ ကယ္တင္ျခင္းျဖင့္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအက်ဳိးကုိ သယ္ပုိးႏုိင္ၾကပါေစ သတည္း……။
ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)
30.12.2014
PM 3:32
