ဆက္သြယ္လွဴဒါန္းရန္
ဦးေကာဝိဒ- 09421166745
--------------------------------------------------------------------------------------------
“အညတရအရိုင္းပန္းခင္းေလးထဲက ေစတနာ့ဥယ်ာဥ္မွဴး”
=====================================
ပဲခူးတုိင္းေဒသႀကီး၊ ျပည္ခရိုင္၊ သဲကုန္းၿမဳိ႕နယ္၊ ျဗဟၼာ့အင္းေက်းရြာအုပ္စု၊ သရက္ကုိင္းက်ဳိးနယ္ေျမထဲက တဲတုိက္ေလးတစ္စု ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရွားေစးဖိုအမည္ရတဲ့ တဲတုိက္ေလးပါ။ အိမ္ေျခ (၇၃)အိမ္၊ လူဦးေရ (၂၉၆)ဦး ရွိပါတယ္။ က်ား/မ အခ်ဳိးညီမွ်တဲ့ တဲအိမ္စုေလးပါ။ က်ား/မ လူဦးေရ (၁၄၈)ဦးစီရွိတာ ထူးဆန္းသလိုပဲေနာ္။
သူတို႔တေတြဟာ ေရၾကည္ျမက္ႏုရွာေဖြရင္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေတာထဲကို အတြင္းက်ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္လာခဲ့တဲ့သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုရြာက တစ္အိမ္ႏွစ္အိမ္ ဒီရြာက တစ္အိမ္ႏွစ္အိမ္၊ ရြာေပါင္းစုံမွ တဲအိမ္ေလးေတြ စုေနၾကလို႔ တဲတုိက္လို႔ ေခၚၾကတာပါ။
ရြာမဟုတ္ေတာ့ ေက်ာင္းမရွိ၊ ရြာမနီးေတာ့ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရရွာတဲ့ ေရြ႕လ်ားေတာင္ယာမိသားစုရဲ႕ ရင္ေသြးေလးေတြ (၃၅)ေယာက္ကုိ စာသင္ၾကားေပးေနသူကေတာ့ ဆရာဦးေအာင္ႀကဳိင္ၿဖဳိးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဦးေအာင္ႀကဳိၿဖဳိးဟာ သရက္ကိုင္းက်ဳိးရြာမွ ရွားေစးဖိုတဲတုိက္သို႔ ေန႔စဥ္လမ္းေလွ်ာက္သြားျပီး ကေလးေတြကို စာသင္ေပးေနတဲ့ ေစတနာ့ဥယ်ာဥ္မွဴးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူငယ္တန္း (၁၁)ေယာက္၊ ပထမတန္း (၇)ေယာက္၊ ဒုတိယတန္း (၆)ေယာက္၊ တတိယတန္း (၅)ေယာက္၊ စတုတၳတန္း (၆)ေယာက္၊ စုစုေပါင္း (၃၅)ေယာက္ကို ဆရာတစ္ဦးတည္း ဘာသာစုံသင္ၾကားေပးခဲ့တာ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ကတည္းက ျဖစ္လို႔ အခုဆို (၇)ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ျပီ ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကုိ တစ္လတစ္ေထာင္က်ပ္ႏႈန္းေပးဖုိ႔ မိဘေတြက စီစဥ္ခဲ့ၾကေပမယ့္ ဥတုမမွန္ ရာသီမေကာင္းတာေၾကာင့္ တစ္လသုံးေသာင္းေတာင္ ျပည့္ေအာင္မရခဲ့ပါဘူး။ ၂၀၁၄-၂၀၁၅ ပညာသင္ႏွစ္ တစ္ႏွစ္လုံးမွာမွ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းပဲ ရခဲ့တာပါ။ အိမ္သူလုပ္စာ ထုိင္စားရုံသက္သက္ျဖစ္ေနလို႔ လာမည့္ပညာသင္ႏွစ္မွာ စာသင္ေပးခ်င္လ်က္ မသင္ျဖစ္ေတာ့မည့္ အေျခအေနမ်ဳိးေရာက္ေနလို႔ အကူအညီလုိက္ရွာခဲ့တာ သဲကုန္း ျပည္ခုိင္ၿဖဳိးအမတ္ ဦးစိုးေအာင္လွဴတဲ့ ဗလာစာအုပ္ေလးေတြေတာ့ ရလိုက္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဦးပဥၥင္းေတြထံေလွ်ာက္ထားရာမွ လမ္းစရရွိသြားခဲ့တာပါ။ စာနယ္ဇင္းအမ်ားစုႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးဘုန္းႀကီးေတြ လုံးဝၾကည့္မရေနတဲ့ ကမ႓ာေက်ာ္ အၾကမ္းဖက္သမားႀကီး ဦးဝီရသူထံ ဒီသတင္းေရာက္လာေတာ့ တစ္လငါးေသာင္းေထာက္ပံ့ရင္ ျဖစ္မလားေမးလုိက္ပါတယ္။ ဆရာဦးေအာင္ႀကဳိင္ၿဖဳိးက ဘုန္းႀကီးေထာက္ပံ့တဲ့ေငြကုိ မယူခ်င္ဘဲ ယူလုိက္ရပါတယ္။ ဆရာ့အစား ေလးတန္းသင္ေပးဖုိ႔ ဆရာႏွစ္ေယာက္ရွာတဲ့အခါ တစ္လရွစ္ေသာင္း ေတာင္းၾကပါတယ္။ တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းပဲ ေပးႏိုင္ရွာတဲ့ မိဘေတြအတြက္ ဆရာတစ္ေယာက္ရွစ္ေသာင္းဆုိေတာ့ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလဲေနာ္။ ဆရာငွားေပးထားခဲ့ျပီး စီးပြားေရးလုပ္ဖို႔စီစဥ္ခဲ့ေပမယ့္ ျဖစ္မလာႏိုင္တဲ့အခါ တစ္လငါးေသာင္းေထာက္ပံ့တာကိုပဲ လက္ခံျပီး ဆက္လက္သင္ၾကားေပးဖို႔ တာဝန္ယူလိုက္တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို လူမသိ သူမသိ အညတရ အရိုင္းပန္းေလးေတြကုိ ဝါသနာအရင္းခံျပီး အၾကင္နာေတြ ေစတနာေတြေပါင္းစည္းကာ အနစ္နာခံ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ေပးေနတဲ့ ဆရာဦးေအာင္ႀကဳိင္ၿဖဳိးဟာ လူပ်ံေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား အရုိင္းပန္းေလးေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္စာေပသင္ၾကားရင္း ေမြ႔ေလ်ာ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးေတြ ေရွ႕ေရးကုိ ျပန္ၾကည့္ရဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အစုိးရစာသင္ေက်ာင္းျဖစ္ေအာင္လည္း ႀကဳိးစားရင္း သူမစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ သဲသာသာေက်ာင္းစုတ္ေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာလည္း စုိးရိမ္ေနရွာပါတယ္။ အညတရေလးမ်ားကို ၾကင္နာတတ္ေသာ အညတရဥယ်ာဥ္မွဴး ဆရာဦးေအာင္ႀကဳိၿဖဳိးရဲ႕ အနာဂတ္ႏွင့္ ရွားေစးဖိုအညတရကေလးငယ္မ်ားေရွ႕ေရးကို ဘယ္သူေတြမ်ား မေငးေမာဘဲ ေနႏိုင္ပါ့မလဲ။ ရင္ေမာစရာ ဆရာတပည့္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝီရေမာ့ဆက္
အတုမရွိဂ်ာနယ္ အတြဲ(၂) အမွတ္(၃) (၂၅.၅.၂၀၁၅) မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
