မေန႔ (၅.၂.၂၀၁၅)က တင္ခဲ့တဲ့ သတင္းထဲက မြတ္အီစြပ္ ဒီေန႔မနက္ (၈း၀၀)နာရီမွာ မိခင္ ႏွင္းႏုဆီ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ဖုန္းထဲမွာ ကေလးအသ့လည္းၾကားရပါတယ္။ ကေလးေအာ္ငိုတာကိုလည္း ဖုန္းႏွင့္တိုက္ရိုက္နားေထာင္ခိုင္းပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားေနာက္ေနၿပီ ေျပာသြားပါတယ္။
ဒီေန႔ (၆.၂.၂၀၁၅) (၈း၀၀)နာရီခန္႔မွာ တစ္ႀကိမ္ဆက္ပါတယ္။ ငါ ႏိုင္ငံျခားေရာက္သြားျပီ ေျပာျပီး ဖုန္းခ်သြားပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ဆက္ပါတယ္။ (၈း၁၅)ခန္႔မွာဆက္တာပါ။ ဘန္ေကာက္သြားေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
+066979814926 ႏွင့္ဆက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာအစိုးရက ျမန္မာျပည္သူေတြအေပၚ ဂရုစိုက္မႈမရွိလို႔ မြတ္အီစြပ္ အတင့္ရဲလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
မိခင္ႏွင္းႏု အကူအညီေတာင္းစာ ပူတြဲတင္ျပလိုက္ပါတယ္။
(အသံဖိုင္ တင္ေပးႏိုင္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။)
ဝီရသူ (မစိုးရိမ္)
6.2.2015
AM: 10:10
==================================
အကူအညီေတာင္းခံျခင္း
အမည္ မႏွင္းႏု (ခ)မေဆြေဆြႏွင္းႏု (ျမန္မာ ဗုဒၶ)
အဖအမည္ ဦးေက်ာ္ေဌး (ျမန္မာ ဗုဒၶ)
အမိအမည္ ေဒၚေဘဘီ(အိမ္ေထာင္က်ျပီးေနာက္ အစၥလာမ္ဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္း)
အေၾကာင္းအရာ။ ။ကၽြန္မ၏အေမဘက္မွ ေမာက္ႏွမဝမ္းကြဲေတာ္စပ္သူ မေဟဝင္းႏွင့္ ခ်စ္ႀကဳိက္ေနေသာ သိန္းေက်ာ္ (ခ) ဒါဝက္သည္ မေဟမာဝင္းတို႔ ခ်စ္ႀကဳိက္ေနစဥ္ ၎၏ေမြးစားအေဖျဖစ္သူ ဦေအးထြန္း(ခ)အီစြပ္အား ေခၚလာ၍ ကၽြန္မတုိ႔ ညီမ(၄)ေယာက္ႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပး၍ ကၽြန္မတို႔ႏွင့္ ခင္မင္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မတို႔အား မၾကာခဏ အျပင္သို႔ေခၚေဆာင္၍ မုန္႔အတူထြက္စားဖူးျပီးေနာက္ ၎သိန္းေက်ာ္ႏွင့္ ေမြးစားအေဖျဖစ္သူ ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕မွ ဖုန္းဆိုင္အား ေဖာက္ထြင္းမႈျဖင့္ အဖမ္းခံရေၾကာင္း သိရျပီး မေတြ႔ရွိေတာ့ပါ။ (၄)ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ကၽြန္မတို႔ေနထိုင္ရာ (၂၀)ရပ္ကြက္၊ ၿမဳိ႕မလမ္းသို႔ ေရာက္လာျပီး မေဟမာဝင္၏ အိမ္အမွတ္ (၂၃၈)သို႔ ေရာက္လာျပီး မေဟမာဝင္းတို႔ႏွင့္အတူ ကၽြန္မအား မုန္႔ထြက္စားရန္ လာေခၚရာတြင္ ကၽြန္မမွာ (၁၁)လအရြယ္ သားေလးရွိေနပါသျဖင့္ ႏို႔ဆာမည္စိုး၍ မလိုက္ႏိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆိုခဲ့ပါသည္။ မေဟမာဝင္၏အေမျဖစ္သူ ေဒၚသီသီမာမွာ ကၽြန္မ၏အေမျဖစ္သူ၏ဖုန္းနံပါတ္အား ဦးေအးထြန္း(ခ)အီစြပ္အား ေပးလိုက္ပါသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ရျပီးေနာက္ ကၽြန္မအား အျပင္သို႔ထြက္ျပီး မုန္႔သြားစားရန္ လွမ္းေခၚေသာ္လည္း သြားမေတြ႔ခဲ့ပါ။ (၁၂.၃.၂၀၁၄)ရက္ေန႔ ည(၈း၀၀)နာရီအခ်ိန္ခန္႔တြင္ ကၽြန္မသည္ လမ္းထိပ္ရွိ ဗန္ဒါအေခြဆိုင္သို႔ အေခြသြားပို႔စဥ္ အေခြဆိုင္ေရွ႕တြင္ ကၽြန္မအားေစာင့္ေနျပီး နင့္သူငယ္ခ်င္း သိန္းေက်ာ္(ခ)ဒါဝက္အေၾကာင္း ေျပာျပမည္ဟု အတင္းေခၚဆို၍ အေခြဆိုင္၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ရွိေသာ လဘက္ရည္ဆိုင္တြင္ စကားေျပာရန္ ေခၚသြားသျဖင့္ ၎ဆိုင္နားအေရာက္တြင္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ တကၠစီကားအျဖဴေရာင္ေပၚသို႔ အတင္းတြန္းတင္၍ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ကား၏ေရွ႕ခန္းတြင္ ကားသမားႏွင့္အတူ မုတ္ဆိတ္ေမြးနဲ႔ ကုလားတစ္ဦးပါရွိျပီး ဦးေအးထြန္း (ခ) အီစြပ္မွ ဂ်ာကင္ၾကားထဲမွ ဓားေထာက္၍ ေအးေအးေဆးေဆးလိုက္ခဲ့ဟု နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ၿခိမ္းေျခာက္၍ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ေခၚေဆာင္သြားေသာအိမ္မွာ ၿခံအမွတ္ (၉၁)၊ သစၥပန္းလမ္း (ဌ)ရပ္ကြက္၊ ေျမာက္ဥကၠလာရွိ ကုလားမ်ားေနထိုင္ေသာ အိမ္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ အိမ္ထဲတြင္ရွိေသာ ကုလားမ်ားမွာ နင့္လက္ခုပ္ထဲကေရျဖစ္သြားျပီ နင္ႀကဳိက္တာလုပ္ဟု ရယ္ျပီး ေျပာၾကပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ ေျမာက္ဥကၠလာ ေဝဘာဂီရဲစခန္းအမွတ္တံဆိပ္ျဖင့္ ျမဝတီသို႔ သြားရန္ ေထာက္ခံစားအား ယူေဆာင္၍ ကၽြန္မ၏ နာမည္၊ အသက္၊ အေဖနာမည္မ်ား ျဖည့္စြက္၍ ၿခံအမွတ္ (၉၁) သစၥာပန္းလမ္း၊ ေျမာက္ဥကၠလာ (ဌ)ရပ္ကြက္တြင္ အမွန္တကယ္ေနထိုင္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာ လက္မွတ္အား ၎ရဲစခန္းတြင္ ရယူခဲ့ပါသည္။ (၆.၄.၂၀၁၄) ေန႔စြဲျဖင့္ ေထာက္ခံစာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္။ ၎ေထာက္ခံစာအား ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ ရဲစခန္းသို႔ လိုက္သြားစရာမလိုဘဲ ၎ေနအိ္မ္မွ ကုလားတစ္ဦးက ယူေဆာင္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(၇-၄-၂၀၁၄) ရက္ေန႔မနက္တြင္ ဆုိက္ကားငွား၍ အေဝးေျပးကားဝန္းသုိ႔ ေခၚေဆာင္၍ နာမည္မမွတ္မိ မွန္လုံကားျဖင့္ ေခၚေဆာင္သြားၿပီး ကၽြန္မႏွင့္အတူ ေအးထြန္း(ခ)အီစြတ္မွ ေဘးခ်င္းကပ္ထုိင္၍ ကၽြန္မခါးအား ဓားျဖင့္ေထာက္လက္ျခားထဲတြင္ ေဘာ္ပင္ညွပ္၍ ဒါေထာင္ထဲမွ ရဲစစ္နည္းဟုေျပာဆုိ၍ ေခၚေဆာင္သြားပါ သည္။ ျမဝတီမွတစ္ဆင့္ စက္ေလွငွား၍ ထုိင္းႏုိင္ငံနယ္စပ္သုိ႔ေရာက္ၿပီး ဆုိင္ကယ္တစ္စီးငွား၍ ကၽြန္မအား အလယ္မွထား၍ မွန္ဆုိင္လမ္းထိပ္သုိ႔ ေမာင္းေပးရန္ ဆုိင္ကယ္သမားအားေျပာ၍ ထြက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ၄င္းမွန္ဆုိင္လမ္းထိပ္အေရာက္တြင္ ဗလီးလမ္းျခားေဘးတြင္ရွိေသာ တုိက္အိမ္သုိ႔ေခၚေဆာင္သြားပါသည္။ ၄င္းအိမ္သည္ ေသာ့ခတ္ထားၿပီး သူတြင္ပါလာေသာ ေသာ့ျဖင့္ အလြယ္တကူ အိမ္ထဲသုိ႔ ေခၚေဆာင္သြားပါ သည္။ အိမ္ထဲတြင္လည္း ေခါင္းအုံးႏွစ္လုံးေစာင္တစ္ထည္ ဖ်ာတစ္ခ်ပ္သာရွိၿပီး ကၽြန္မအား မေလးပုိ႔မည္ဟု တစ္ခုထဲသာေျပာပါသည္။ ၄င္းအိမ္အားေရာက္သည့္ေန႔မွစ၍ အိမ္ထဲတြင္ ေသာ့ခတ္ထားၿပီး သားမယားအျဖစ္ ေပါင္းသင္း၍ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ႏွိပ္စက္ခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မ၏ ေခါင္းအား ပလပ္စတစ္ျဖင့္စြပ္၍ ေရစခ်က္ခ်ျခင္း၊ မ်က္ႏွာမ်ားအား ေျခေထာက္မ်ားျဖင့္ တက္နင္းျခင္းျဖင့္ နည္းမ်ဳိးစုံႏွိမ့္စက္ဖမ္းဆီးထားပါသည္။ ၁လပုိင္း ၂၀၁၅ ရက္ေန႔တြင္ မေလးရွားသုိ႔ပုိ႔ေဆာင္မည္ဟု ေျပာၾကားၿပီး ရုံးတစ္ရုံးသုိ႔ေခၚ၍ သူႏွင့္ခင္မင္ၿပီးေသာ သူမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆုံ၍ ကၽြန္မအားဓာတ္ပုံရုိက္ျခင္း၊ ေသြးစစ္ျခင္း၊ ဆီးစစ္ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ၿပီး ေနအိမ္သုိ႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ (၆)လခန္႔အၾကာတြင္ ဦးေအးထြန္းမွ ကၽြန္မႏွင့္အတူ အိမ္ထဲတြင္ရွိေနစဥ္ ဖုန္းလာသျဖင့္ အိမ္အျပင္သုိ႔ထြက္၍ ဖုန္းေျပာေနစဥ္ ကၽြန္မအား လုပ္ေပးထားေသာ ထုိင္းကဒ္မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ား ၄င္းပုိင္ ဖုန္းစတစ္အား ယူေဆာင္၍ ထြက္ေျပးခဲ့ၿပီး ဆုိင္ကယ္ကယ္ရီဂိတ္သုိ႔ေရာက္ေသာ္ ျမန္မာစကားတတ္ေသာ ကယ္ရီသမားအား အကူညီေတာင္းရာ ကၽြန္မအား ေလွဆိပ္သုိ႔လုိက္ပုိ႔ေပးပါသည္။ ေလွဆိပ္အေရာက္တြင္ စိမ္းျပာေရာင္ ဝမ္းဆက္ဝတ္ဆင္ထားေသာ တာဝန္ရွိသူမ်ားေတြ႕ဆုံရာတြင္ ကၽြန္မအား ထုိင္ခုိင္းၿပီး ေမးျမန္းၾကေသာ္လည္း ကၽြန္မေျပာေသာစကားအား နားမလည္ၾကသျဖင့္ မကူညီႏုိင္ၾကပါ။ ၄င္းအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီး(၅) ေယာက္ ေကာ္ေစးျခစ္ အလုပ္သမားမ်ားေရာက္လာၿပီး အေၾကာင္းစုံရွင္းျပ၍ အကူအညီေတာင္းခံရာ ကၽြန္မေနထုိင္ရာ အမွတ္(၁၂၉၄)၊ ၿမဳိ႕မလမ္း(၂၀)ရပ္ကြက္၊ ေတာင္ဒဂုံၿမဳိ႕နယ္ရွိ ကၽြန္မအေမထံသုိ႔ အေရာက္ လုိက္ပုိ႔ေပးခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြန္မသည္(၁၀)ရက္ေန႔ႏွင့္(၁၅)ရက္ေန႔ၾကား (၁)လပုိင္းတြင္ ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အႏၲရာယ္ကင္းရွင္းၿပီးအထင္ျဖင့္ ရွက္ေၾကာက္ၿပီး ရဲစခန္းသုိလည္း မတုိင္ၾကားဘဲ ကၽြန္မမိသားစုႏွင့္အတူ ေအးခ်မ္းစြာေနထုိင္ေနပါသည္။ တစ္ပတ္ခန္႔အၾကာတြင္ မေဟမာဝင္းတုိ႔၏ေနအိမ္သုိ႔ ေအးထြန္း(ခ)အီစြတ္ ေရာက္လာၿပီး ကၽြန္မရွိ/မရွိ ေမးၿပီး အေမ၏ဖုန္းနံပါတ္အား ေအးထြန္းအားေပးလုိက္ပါသည္။ ဖုန္းနံပါတ္ရရွိၿပီး ကၽြန္မအားထြက္ေတြ႕ရန္ ေျပာၿပီး ထြက္မေတြ႕ပါက အိမ္ကုိမီးရႈိ႕မည္ ရပ္ကြက္အားမီးရႈိ႕မည္ဟုေျပာၾကား ၿခိမ္းေျခာက္ပါသည္။ ၿပီးေနာက္ ကၽြန္မတြင္ ပါလာေသာ ဖုန္းစတစ္ႏွင့္ ကၽြန္မအားလုပ္ေပးထားေသာ ထုိင္းကဒ္မ်ားအားျပန္ေပးပုိ႔ ေတာင္းဆုိရာ ကၽြန္မတြင္ မပါလာေၾကာင္း ျငင္းဆုိခဲ့ပါသည္။ (၂၉-၁-၂၀၁၅) ရက္ေန႔ ေန႔လည္(၁း၃၀)တြင္ ကၽြန္မ၏သားေလး ပုခတ္ထဲတြင္ အိပ္ေနစဥ္ ကၽြန္မမွာ အိမ္သာတက္ခ်င္လာသ ျဖင့္ ကၽြန္မတုိ႔ေနအိမ္ေျခရင္းခန္းတြင္ရွိေသာ ေဒၚလွျမင့္သားကေလးအားခဏၾကည့္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္း ၍ အိမ္သာတက္ေနစဥ္ ဆုိင္ကယ္တစ္စီးျဖင့္ ေအးထြန္း(ခ)အီစြတ္ေရာက္ရွိလာၿပီး ပုခတ္ထဲတြင္ အိပ္ေနေသာ ကၽြန္မ၏သားေလးအား လုယူ၍ ဆုိင္ကယ္ေမာင္း၍ ထြက္ေျပးခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မေနာက္မွလုိက္ေသာ္လည္း မမီသျဖင့္ ကၽြန္မ၏အေမအား ေခၚေဆာင္၍ ဒဂုံ(၂၀)ရွိ ဧရာဝဏ္ရဲစခန္းသုိ႔ သြားေရာက္၍ အကူညီေတာင္းခံ ေနစဥ္ ဖုန္းဝင္လာ၍ ရဲတပ္ၾကပ္အဆင့္ရွိသူ ေက်ာ္ခုိင္အား တစ္ဖက္မွေျပာစကားမ်ားၾကားရန္ စပီကာဖြင့္၍ နားေထာင္ခဲ့ပါသည္။ တစ္ဖက္မွ ငါ့ကုိ ရဲစခန္းမွာတုိင္ၿပီး ငါ့ရာဇဝင္အား လွန္မလုိ႔လားဟု ေျပာၾကား၍ ခေလးအား အသက္ရွင္လ်က္ျပန္မရဟု ၿခိမ္းေျခာက္၍ ဖုန္းခ်သြားပါသည္။ ရဲမွ ဦးေအးထြန္းေနထုိင္ေသာ တည္းခုိေသာ ေနရပ္လိပ္စာအား သိရင္ လုိက္ျပဟုေျပာဆုိရာ သိေၾကာင္းေျပာ၍ စခန္းမွဴးမွ ေက်ာ္ခုိင္အား တာဝန္ေပးရာ ကမန္မတုိ႔ႏွင့္အတူ ေျမာက္ဥကၠလာသုိ႔ လုိက္လာစဥ္ လမ္းတစ္ဝက္အေရာက္တြင္ ဦးေအးထြန္း စီမွ ဖုန္းဝင္လာၿပီး နားေထာင္ရာ ကေလးငုိသံသာၾကားရ၍ ဖုန္းခ်သြားပါသည္။ ထုိ႔ေနာက္ တပ္ၾကပ္ေက်ာ္ခုိင္မွ ကားအားေနာက္ျပန္လွည့္လုိက္ ေျမာက္ဥကၠလာမွမရွိေလာက္ဘူး။ ဒဂုံပတ္ဝန္က်င္တြင္သာရွိမည္ဟု ေျပာ၍ ဧရာဝဏ္ရဲစခန္းသုိ႔ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။ ကၽြန္မတုိ႔အား အိမ္တြင္ေစာင့္ေနၾက သတင္းထူးရင္ အေၾကာင္းၾကားေပး မည္ဟု ေျပာၾကား၍ (၂-၂-၂၀၁၅)ရက္ေန႔တြင္ ဘာသတင္းမွ မရပါသျဖင့္ ဒဂုံၿမဳိ႕နယ္ ရဲစခန္းသုိ႔ သြားေရာက္၍ ထပ္မံအမႈဖြင့္လုိေၾကာင္း ေျပာၾကားရာ တာဝန္မွဴးျဖစ္ေသာ ဒုရဲအုပ္ သိန္းဟန္အား အေၾကာင္းစုံေျပာၾကား၍ အကူညီေတာင္းခံရာ ၄င္းၿမဳိ႕ႏယ္စခန္းမွဴးမွ နယ္ေျမတာဝန္ခံ တပ္ၾကပ္ေက်ာ္ခုိင္အားေခၚ၍ စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ ျပန္လည္တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့ပါသည္။ တပ္ၾကပ္ေက်ာ္ခုိင္သည္ ကၽြန္မတုိ႔အား ေအးထြန္းဆက္သြယ္ေသာ ဖုန္းနံပါတ္အား ဖုန္းရုံးသုိ႔သြား၍ စစ္၍ ဖုန္းပုိင္ရွင္အား စုံစမ္းရန္ ခုိင္းေစခဲ့ပါသည္။
ယေန႔ထိ ဘာသတင္းမွ မၾကားရပါသျဖင့္ ကၽြန္မ၏သားေမာင္ေဝယံစုိး၏ အသက္အႏၲရာယ္အား စုိးရိမ္ပူပန္ရပါ သျဖင့္ ကူညီေပးၾကပါရန္ ညုိငယ္စြာျဖင့္ အကူညီေတာင္းခံအပ္ပါသည္။
မေဆြေဆြႏွင္းႏု(ခ)မႏွင္းႏု
