NLD ပါတီ နာယကႀကီး ဦးဝင္းတင္ႏွင့္ 2012 ခုႏွစ္၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ေအာင္ႏုိင္ေရးကာလ၊ မဟာေအာင္ေျမၿမဳိ႕နယ္ NLD ရုံးဖြင့္ပြဲမွာပါ။
စာေရးသူ ေရာက္သြားခ်ိန္မွာ ဒကာႀကီးဦးဝင္းတင္က ပန္းကုံးေတြတစ္သီႀကီးႏွင့္ ဂုဏ္ျပဳခံေနရလုိ႔ စာေရးသူကုိ လက္အုပ္ခ်ီျပီး ႏႈတ္ဆက္ရုံပဲျပဳႏုိင္ပါတယ္။
အဲဒီပြဲမွာ ဦးဝင္းတင္လည္း မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။ စာေရးသူလည္း မိန္႔ခြန္းေျပာပါတယ္။
စနစ္ေကာင္းမွ ေခတ္ေကာင္းမွာ
စနစ္ေကာင္းေအာင္ ခြပ္ေဒါင္းအလံေဆာင္ထားၾကပါ။
ဒီလုိေဟာေတာ့ ပရိသတ္က လက္ခုပ္တေျဖာင္းေျဖာင္း၊ ဦးဝင္းတင္က လက္အုပ္တစ္ခ်ီခ်ီ၊ ေဒၚဝင္းျမျမက ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ပါ။
ေက်ာင္းလည္းေရာက္ေရာ အာဏာပုိင္ေတြက ေနာက္ေနာင္ အဲဒီလုိ မလုပ္ဖုိ႔ တားျမစ္ပါတယ္။ ေရႊညဝါလုိ ပြဲပိတ္ခံရမယ္ေပါ့။ စာေရးသူ ဂရုမစုိက္ခဲ့ပါ။
ေနာက္တစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ဒီႏွစ္ 2014 ခုႏွစ္မွာပဲ ဦးဝင္းတင္ကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းကုိ ဆုိက္ဆုိက္ၿမဳိက္ၿမဳိက္ေရာက္ လာတာပါ။
စာေရးသူက ထင္ေတာင္မထားခဲ့ပါဘူး။
ေက်ာင္းေရာက္လာေတာ့ ေဟာဟဲ ေဟာဟဲ ျဖစ္ေနရွာပါတယ္။
အေအးတုိက္လုိ႔မရ။
က်န္းမာေရးေၾကာင့္ မေသာက္ရဲ။
ေရေအးေအးေလးပဲ တုိက္ပါတဲ့။
ေနာက္မွီ ကုလားထုိင္နဲ႔မွ အဆင္ေျပမွာမုိ႔
ကုလားထုိင္နဲ႔ပဲ ထုိင္ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
လက္အုပ္ခ်ီျပီး ေလွ်ာက္တဲ့စကား နားထဲမွ မထြက္ေသးပါဘူး။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ သံဃာေတာ္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကုိ အသိအမွတ္ျပဳပါတယ္တဲ့။
ပုဂံေခတ္က ရွင္ဒိသာပါေမာက္တုိ႔ ပံသုကူမေထရ္တုိ႔မွ အစျပဳျပီး သမုိင္းေၾကာင္းနဲ႔ကုိ ခ်ီျပီး ေလွ်ာက္ေတာ့တာပါ။
ဦးဝင္းတင္ကုိၾကည့္ျပီး သနားမိသြားတယ္။
ဒီအသက္ဒီအရြယ္ႀကီးနဲ႔ ဒီရာသီႀကီးမွာ ဒီလုိ ခရီးေတြထြက္ေနရရွာလုိ႔ပါ။
သံဃာေတြကုိ ဘာသာေရးပဲလုပ္ပါ။
ႏုိင္ငံေရးမွာ လာမရႈပ္ပါနဲ႔တုိ႔။
ဘုန္းႀကီး ဘုန္းႀကီးေနရာေနတုိ႔။
ေခြးအလုပ္ ျမင္းဝင္မရႈပ္နဲ႔တုိ႔။
ဘာသာေရးနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး လာမေရာနဲ႔တုိ႔- စတာေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေလာကမွာ သံဃာေတြရဲ႕ အခန္းက႑ကုိ ပစ္ပယ္ေခ်ာင္ထုိးေနၾကခ်ိန္မွာ သံဃာ့ေက်းဇူးကုိ အမ်ားေရွ႕မွာ အတိအလင္း ေလွ်ာက္ရဲလုိ႔ နဂုိရ္ထက္ပုိျပီး ေလးစားမိသြားတယ္။
ေနာက္ဆုံးတစ္ႀကိမ္ကေတာ့
ဦးဝင္းတင္ ေဆးရုံတက္ေနခ်ိန္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဦးဇင္းလာလုိ႔ သူ႔မ်က္ႏွာေလး ဝင္းလက္သြားတာကုိ ခုခ်ိန္ထိ ျမင္ေယာင္ေနဆဲပါ။
အားရပါးရ စကားေတြေျပာလြန္းလုိ႔ေတာင္ တားယူရပါေသးတယ္။
ဒီေလာက္ေျပာႏုိင္တာကုိၾကည့္ျပီး ဒီအသက္အႏၲရာယ္ စုိးရိမ္စရာမရွိဘူးလုိ႔ ထင္ခဲ့မိတာပါ။
ဒီမနက္ FB-သတင္း ဖတ္ရေတာ့ ယုံေတာင္ မယုံမိဘူး။
အရင္တစ္ခါလုိပဲ မလုိတမာ လႊင့္ၾကတယ္ထင္ခဲ့မိတယ္။
အခုေတာ့-တကယ္-ဆုံးရွာခဲ့ေလျပီ။
ႏွေျမာမိတယ္။
ဝမ္းနည္းမိတယ္။ တမ္းတမိတယ္။ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္မိတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္တယ္ဆုိတာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔အနားမွာ ဒီလုိ ပညာရွိႀကီးေတြ ဝန္းရံခဲ့လုိ႔ ဒီလုိ လူႀကီးလူေကာင္းေတြ ဝန္းရံခဲ့လုိ႔၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကလည္း ဒီလုိ ပညာရွိလူႀကီးလူေကာင္းေတြကုိ ေလးစား လုိက္နာခဲ့လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိလည္းအားက်တယ္။
ဦးဝင္းတင္ကုိလည္း ေလးစားမိတယ္ဗ်ာ။
တကယ္ပါ။
ဒကာႀကီးဦးဝင္းတင္ေရ…..အမွ်….အမွ်……အမွ်…..
ျဖစ္ေလရာဘဝမွာ အက်ဥ္းဆင္းရဲ ကင္းေဝးပါေစဗ်ာ။
ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံ လြတ္လပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ပုံစံအက်ႌ ခၽြတ္ႏုိင္ပါေစဗ်ာ။
ဦးပဥၥင္း
ဝီရသူ(မစုိးရိမ္)
21.4.2014 PM
