(အြန္လုိင္းပရိသတ္ႀကီး မဂၤလာပါ။
ျမန္မာႏွစ္ေဟာင္းကုိ အတာေရနဲ႔ေဆးေၾကာသန္႔စင္ႏုိင္ပါေစ။
ျမန္မာႏွစ္သစ္(၁၃၇၆)ခုႏွစ္ကုိ ႀကဳိဆုိေသာအားျဖင့္ ဦးပဥၥင္းရဲ႕ တရားတစ္ပုဒ္ကုိ လက္ေဆာင္အျဖစ္ တင္ဆက္လုိက္ပါတယ္။
23.5.2003 ခုႏွစ္၊ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕၊ ၾကည့္ျမင္တုိင္ၿမဳိ႕နယ္၊ သာဓုပရိယတၱိစာသင္တုိက္၊ အဘိဓမၼာေရႊညဝါသင္တန္း မွာ စာသင္သံဃာေတာ္မ်ားကုိ ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားတစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
တရားေတာ္အမည္က “လက္ဖဝါးေပၚက ကံၾကမၼာ” ျဖစ္ပါတယ္။ အုိးဘုိေတာရမေဆာက္တည္ခင္က ဒီတရားကုိ “အၿမဲရႈံးေနေသာ ေဘာလုံးပြဲ” တုိ႔၊ “အဆင္သင့္ရွိပါေစ” တုိ႔၊ “အမ်ဳိးအတြက္ဆုိ ေသရဲတယ္” တုိ႔က လႊမ္းမုိးထားလုိ႔ ရြက္ပုန္းသီးတရားျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။
လူ႔ျပည္ျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါက်မွ ေတာေရာၿမဳိ႕ပါမက်န္၊ သံဃာပရိသတ္ေရာ၊ လူပရိသတ္ပါ တစ္ဖြဖြ အားေပးသံ၊ တစ္ခဲနက္ေထာက္ခံသံေတြၾကားခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
စာအုပ္ထုတ္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းသူမ်ား-မ်ားျပားလာတာေၾကာင့္ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝေတာ့မွာပါ။ ေလာေလာဆယ္ အြန္လုိင္းပရိသတ္ႀကီးကုိ အရင္ဦးဆုံး အျမည္းေပးထားရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သႀကၤန္ေရလုိ ေအးျမပါေစေနာ္……………….။)
“ကြန္ပစ္တာနဲ႔ ငါးမွ်ားတာ”
တပည့္ေတာ္တုိ႔သာသနာျပဳတဲ့ေနရာမွာလည္း ဦးဇင္းတုိ႔ကုိေမးမယ္ေလ။ ငါးမွ်ားတာရယ္ ပုိက္ကြန္ပစ္ တာရယ္ ဘယ္ဟာငါးပုိရမလဲ(ပုိက္ကြန္ပစ္တာ)။ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးဇင္းတုိ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ အခုသာသနာျပဳေနတာ ငါးမွ်ားတဲ့ပုံစံႀကီးဗ်။ ငါးမရဘူး။ ဒီလုိေလးေစာင့္ေနတာ။ ငါးလာဆြဲရင္ရမယ္ မဆြဲရင္မရဘူး။ ေက်ာင္းထုိင္ေနတယ္။ ေက်ာင္းလာရင္တရား ေဟာမယ္။ ေက်ာင္းမလာရင္မေဟာဘူး။ ငါးမွ်ားေနၾကတယ္ ကုိယ္ေတာ္ႀကီးေတြ။ မလာတဲ့သူနဲ႔ လာတဲ့သူ ဘယ္သူကမ်ားတုန္း(မလာတဲ့သူပါ)။ ေအး မလာတဲ့သူကမ်ားတယ္၊ ေက်ာင္းမလာတဲ့သူကမ်ားတယ္၊ သာသ နာနဲ႔မေတြ႕တဲ့သူကမ်ားတယ္။ ပုိက္ကြန္ပစ္ရင္ ငါးရွိတဲ့ေနရာကုိသြားပစ္တာ၊ ဟုိနားပြက္တယ္ဆုိ ပစ္ခ် လုိက္တာ။ ဆြဲခ်လုိက္ ငါးေတြ အမ်ားႀကီးပါလာတာဦးဇင္းတုိ႔။ ဘာျဖစ္လုိ႔တုန္းဆုိ ငါးရွိတဲ့ေနရာကုိး…….။
“သိဂၤါလသုတၱန္”
ရာဇၿဂဳိဟ္ျပည္မွာ သိဂၤါလဆုိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ မိဘႏွစ္ပါးက အရိယာ။ သူက ဘာသာမဲ့။ ဘုရားထံလည္းေခၚမရ။ လႊတ္မရ။ ရွင္သာရိပုတ္တုိ႔၊ ရွင္မဟာေမာဂၢလာန္တုိ႔၊ ရွင္မဟာကႆပတုိ႔ ဆီလည္း ေခၚမရဘူး။ လႊတ္မရဘူး။ သဒၶါတရား အေတာ္ေခါင္းပါးတဲ့ေကာင္ေလး။ မသြားခ်င္ဘူး။ ရွိမခုိးခ်င္ဘူး။ ဒူးနာတယ္။ ေက်ာေအာင့္တယ္။ ေျမႀကီးေပၚထုိင္ရလုိ႔ ညစ္ေပမယ္။ စကားေျပာလုိ႔ ရင္းႏွီးသြားရင္ မ်က္ႏွာနာ ျပီး လွဴရမယ္။ ေငြကုန္မယ္။ အက်ဳိးယုတ္မယ္။ စုံေနေအာင္ အေၾကာင္းျပတာေနာ္။
ေနာက္ေတာ့ ဒီေကာင္ေလး က မနက္ေနထြက္ျပီဆုိတာနဲ႔ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ လွည့္ရွိခုိးေတာ့တာပဲ။ ဆြမ္းခံရင္း ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ပါေလေရာ။ အဲဒီမွာဘုရားကဆုံးမတယ္။ သူအရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ လွည့္ရွိခုိး ေနတာကုိး။ သူ႔မိဘေတြက ေသာတာပန္ဆုိေတာ့ ဖေအက ေဟ့ေကာင္ ငါ့သားရာတဲ့ တျခားစကားေတြ နားမေထာင္ရင္ေနပါတဲ့ ငါေသတဲ့ အခါေတာ့ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာလည့္ရွိခုိးရမယ္တဲ့။ ေသခါနီးေလးမွာကုိ မွာသြားတာ။ ဟုိကလဲ တကယ္မွတ္လုိ႔ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ လွည့္ရွိခုိးေနတာ။ မနက္မနက္ဆုိ ေနထြက္တဲ့အရပ္ကုိရွိခုိးလုိက္ ေနဝင္ရာအရပ္ကုိ ရွိခုိးလုိက္။ ေတာင္ကုိရွိခုိး၊ ေျမာက္ကုိရွိခုိးလုိက္ ဦးဇင္းတုိ႔စဥ္းစားၾကည့္ မနက္ေနထြက္တဲ့အခ်ိန္ရွိခုိး သူ႔ အရူးလုိ႔ ထင္ၾကမွာေပါ့။ သူ႔မိဘေတြကလဲ အရူးလုိ႔ထင္ေအာင္ကုိ ဒီေကာင္ေလးကုိ ပေဟဠိျမွဳပ္ျပီးေတာ့ ထားခဲ့တာ။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ ဘုရားနဲ႔ေတြ႕ရင္ ဘုရားကဆုံးမလိမ့္မယ္။ အဲေတာ့ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာကုိ မေဖာ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီမွာဘုရားက ငါဘုရားရဲ႕သာသနာ မွာ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာဆုိတာရွိတယ္တဲ့၊ ဒါေပမယ့္ မင္းရွိခုိးသလုိ ရွိခုိးရမွာမဟုတ္ဘူးတဲ့။ အဲဒီမွာ အေရွ႕အရပ္ဆုိတာ မိဘေပါ့ဦးဇင္းတုိ႔ရာ။ မာတာေပါ့ ပိတာေပါ့ မာတာပိတာပုဗၺာဒိသာဘာညာ အစရွိသည္ေပါ့။ အာစရိယာ ဒကၡိဏာဒိသာ-ေတာင္အရပ္ဆုိတာ ဆရာသမား။ အကုန္လုံးေျပာတာေပါ့။ အဲဒီမွာ လူမႈေရးတရားေတြေဟာေတာ့မွ ဦးဇင္းတုိ႔ အခု ေကၽြးေမြးမပ်က္ ေဆာင္ရြက္စီမံဆုိတာေတြ၊ အတတ္လည္းသင္ ပဲ့ျပင္ဆုံးမဆုိတာေတြေလ။ အဲဒါ သိဂၤါလသုတ္ကလာတာ။ သိဂၤါလသတုိ႔သားကုိ ၾသဝါဒေပးတဲ့သုတ္မုိ႔လုိ႔ သိဂၤါ ေလာဝါဒသုတ္ဆုိျပီးေတာ့ သိဂၤါေလာဝါဒဆုံးမစာဆုိျပီးေတာ့ ကေလးေတြကုိသင္ေပးေနတာ။ သုတ္နာမည္က သိဂၤါလသုတ္ တစ္ခုတည္းရယ္ ၾသဝါဒမပါဘူး။
“ပေဟဠိကုိ အေျဖညွိျပျပီ”
အဲဒီမွာမွ ေနာက္ဆုံး သိဂၤါလသတုိ႔သားက ေမးတယ္။ သိဂၤါလသတုိ႔သားက ရွင္ႀကီးေဂါတမရဲ႕ သာသနာမွာ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာဆုိတာဘာလဲတဲ့ေမးတယ္။ ဘယ္လုိရွိခုိးမွ ရွိခုိးရာေရာက္မလဲလုိ႔ေမးတယ္။ အဲဒါဆုိ မင္းနားေထာင္ဆုိ ဘုရားက အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာ တန္းမေဟာဘူးဗ်။ အဲဒါကုိ တပည့္ေတာ္ ၾကည္ညဳိတာ။ ေအး ငါဘုရားရဲ႕ သာသနာေတာ္မွာတဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ဆုိတာရွိတယ္တဲ့။ ဒီရဟန္းသံဃာ ေတြဟာတဲ့
(၁) ကမၼကိေလသေလးပါးကုိပယ္ထားတယ္တဲ့။ စတၱာေရာ ကမၼကိေလသပဟီနာေဟာႏၲိ။
(၂) စတူဟိ ဌာေနဟိ ပါပကမၼံ နကေရာႏၲိတဲ့။ အေၾကာင္းေလးပါးေၾကာင့္ အကုသုိလ္တရားေတြ မလုပ္ဘူးတဲ့။
(၃) ဆဟိ ဌာေနဟိ ေျခာက္ပါးေသာ ဌာနတုိ႔မွ ေရွာင္ၾကဥ္ၾကတယ္။ အဲဒီလုိေျပာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေကာင္းျပီတဲ့ ကမၼကိေလသေလးပါးကဘာေတြလဲတဲ့။ ပါဏာတိပါတ၊ အဒိႏၷာဒါန၊ ကာေမသုမိစၧာစာရ၊ မုသာဝါဒ ဒီေလးပါးေပါ့။ သူရာေမရယမပါဘူး။ ဒီေလးပါးကုိ ငါဘုရားသားေတာ္ေတြ မက်ဴးလြန္ဘူး။ ဟာ အဲဒီမွာ ဟုိကသေဘာက်။ ေကာင္းျပီတဲ့ အေၾကာင္းေလးပါးတုိ႔ျဖင့္ အကုသုိလ္မက်ဴးလြန္ဘူးဆုိတာ ဘာလဲတဲ့။ ဆႏၵာဂတိမလုိက္ဘူး၊ ေဒါသာဂတိမလုိက္ဘူး၊ ေမာဟာဂတိမလုိက္ဘူး၊ ဘယာဂတိမလုိက္ဘူး။ အဂတိေလးပါး မလုိက္စားဘူးကြတဲ့။ ေနာက္က်ေတာ့ ဟုိေျခာက္ဌာနေပါ့ေနာ္ စီးပြားပ်က္ေၾကာင္း အပါယမုခေျခာက္ဌာနကုိ ေျပာတယ္။ သူရာေမရယ ငါဘုရားသားေတြ မလုပ္ဘူး၊ ေလာင္းကစား ေၾကြအံ ငါဘုရားသားေတြမလုပ္ဘူး၊ ညအခ်ိန္မေတာ္ ငါဘုရားသားေတြမသြားဘူး၊ ငါဘုရားသားေတြ အေပ်ာ္လမ္း အေပ်ာ္အပါးပြဲလမ္းသဘင္ မသြားဘူး။ ပါပမိတၱေပါ့ လူယုတ္မာနဲ႔ ငါဘုရားသားေတာ္ေတြ မေပါင္းဘူး။
“လမ္းမေပၚ သာသနာျပဳေသာ ငါတုိ႔ဘုရား…ဒုိ႔ဘုရား”
ဒီသုံးခ်က္ကုိ ၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ ဒီသုံးခ်က္သာ ျပည့္စုံျပီဆုိရင္ ဘယ္သူကမွ မေလးစားပဲ မေနဘူး။ အဂတိတရားေလးပါးတစ္ခုတည္းတင္ မလုိက္စားပဲေနစမ္းပါ။ လူနတ္ အကုန္ၾကည္ညဳိတာကုိး။ အဂတိတရား ေလးပါးတင္မကဘူး ဘုရားက သုံးခ်က္ကုိေဟာခ်လုိက္တာ။ အဲဒီလုိေဟာျပီးမွ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာဆုိတာ ဘာပါ ဘယ္လုိ ဘာညာ ေဟာတာ။ အဲဒါဆုိသားသမီးက မိဘတာဝန္ေက်ပြန္ရင္ အေရွ႕အရပ္မ်က္ႏွာကုိ ရွိခုိး တာမည္တာပဲ ဘာညာေျပာခ်လုိက္တဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီမွာေနာ္ အရင္တုန္းက ဟုိ ငါးျပားတစ္ေစ့မွ မလွဴခ်င္ တဲ့ သိဂၤါလသတုိ႔သားေလးဟာ သရဏဂုံတည္သြားျပီသကာလ ကုေဋရွစ္ဆယ္ကုိ ေလးဆယ္ပုံလွဴတယ္။ ကဲ သာသနာျပဳေနရာသုံးဖုိ႔ဆုိျပီးေတာ့ အဲဒါ ဦးဇင္းတုိ႔ ဘုရားသာသနာျပဳတာ လမ္းေပၚမွာေနာ္။ ဆြမ္းခံၾကြရင္း ဘုရားလမ္းေပၚမွာ သာသနာျပဳတာ။ ဘယ္ေလာက္စည္းရုံးေရးေကာင္းလဲ။ ဦးဇင္းတုိ႔ ဘုရားကုိ အဲဒီလုိ ၾကည္ညုိတတ္ေအာင္လုပ္စမ္းပါ။ ဘုရားကုိၾကည္ညဳိတတ္ျပီဆုိလုိ႔ရွိရင္ ဘုရားရဲ႕လမ္းစဥ္ေတြအကုန္ လုိက္ေတာ့တာပဲ။ အဲဒါဆုိ ကုိယ္မညံ့ေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ သိဂၤါလသတုိ႔သားကုိ ဒီလုိပစ္ထားၾကည့္ပါလား။ သူသူေဌးျဖစ္တဲ့အခါ အကုန္လုံးသူဆင္းရဲေတြ သူ႔ဝါဒလုိက္ကုန္မယ္။ သာသနာ ဘယ္လုိလုပ္ တုိးပြားႏုိင္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီကေလးေလးေနာ္ သတုိ႔သားေလးကုိ ဘုရားကဆုံးမတယ္။ ဦးဇင္းတုိ႔လဲ ကေလးေတြကုိ ဒီတုိင္း ပစ္ထားၾကည့္ ျမန္မာျပည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္အေတြးေတြ အမ်ားႀကီးဝင္လာလိမ့္မယ္။ ဘာသာမဲ့ေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာလိမ့္မယ္။
“ကမၻာမွာ ဘာသာတရားကုိ အားမကုိးၾကျခင္းအေၾကာင္း”
ဒီဘာသာမဲ့နဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တပည့္ေတာ္ ဒီေနရာမွာ စာရင္းေလးတစ္ခုဖတ္ျပမယ္။ ကမၻာ့ဘာသာဝင္ ဦးေရ ၁၉၀၀ ခုႏွစ္မွာတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ကမၻာမွာ သန္းေပါင္း ငါးရာငါးဆယ့္ငါး(၅၅၅)သန္းရွိတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္ ေနာ္ ကမၻာဦးေရက်ေတာ့ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ခရစ္ယာန္ ၃၂ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေရာက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ေပါင္းဟာ သန္းေပါင္း ၁၉၀၀ ရွိသြားတယ္။ ၁၄၀၀ ေက်ာ္ထိ ျမင့္လာတယ္။ ကဲၾကည့္ ဒါေပမယ့္ ကမၻာ့လူဦးေရကုိ ရာခုိင္ႏႈန္းတြက္ၾကည့္တဲ့ အခါက်ေတာ့ သူက တစ္ရာခုိင္ႏႈန္းေလ်ာ့သြားတယ္။ ေစာေစာက ငါးရာငါးဆယ့္ငါးသန္းရွိတုန္းက ကမၻာ့ လူဦးေရမွာ သူက ၃၂ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ သန္းေပါင္း ၁၉၀၀ လူဦးေရျဖစ္လာတဲ့အခါ လူဦးေရရာခုိင္ႏႈန္းဟာ ၃၁ ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္သြားတယ္။ ေလ်ာ့သြားတာဗ်။ ဘာသာဝင္ဦးေရတုိးတယ္၊ လူဦးေရရာခုိင္ႏႈန္းေလ်ာ့သြားတယ္။ ဟုိက တုိးလာလုိ႔ ေလ်ာ့တာ ေပါ့။
အဲဒီမွာ အစၥလာမ္ကုိၾကည့္ ၁၉၀၀ ခုႏွစ္မွာ အစၥလာမ္က လူဦးေရသန္းေပါင္း ၂၀၀ ပဲရွိတယ္။ (အဲဒီခုႏွစ္မွာ ျမန္မာျပည္မွာ သုံးသိန္းပဲ ရွိတယ္။ အခုျမန္မာျပည္မွာေလးသန္း။ ဒါ ထားလုိက္ေနာ္ ဒါၾကားေဖာက္ ေျပာလုိက္တာ)။ အစၥလာမ္က ၁၉၀၀ ခုႏွစ္မွာ သန္းေပါင္း ၂၀၀ ရွိတယ္။ လူဦးေရရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔ တြက္ရင္ အဲဒီေခတ္က ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ သူတုိ႔ဝင္ဆံ့တယ္။ ၂၀၀၀ ျပည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ အစၥလာမ္က သန္းေပါင္း ၁၂၀၀ ျဖစ္သြားျပီ။ လူဦးေရ ကမၻာေပၚမွာေနာ္။ ရာခုိင္ႏႈန္းနဲ႔တြက္ၾကည့္တဲ့အခါ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း၊ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းတုိးလာ တယ္။ ျမင္လားဦးဇင္းတုိ႔။ အဲဒီထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတာတစ္ခု ၁၉၀၀ ခုႏွစ္မွာ ဘာသာမဲ့လူဦးေရက သုံးသန္းပဲရွိတယ္တဲ့။ ဘယ္ဘာသာမွ မကုိးကြယ္ဘူး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိပဲ ကုိးကြယ္တယ္ေပါ့။ ႏုိးရလီးဂ်င္း(No Religion)တုိ႔ ဘာတို႔ ဆုိၾကပါစုိ႔။ ေဟာ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ေရာက္တဲ့အခါ ၇၈၆ သန္း။ ကမၻာေပၚမွာ ဘာသာမဲ့ဦးေရ ႏွစ္တစ္ရာမွာ ၇၆၆ သန္းတုိးလာတယ္။ ဘာသာမဲ့ ဘာ့ေၾကာင့္တုိးသလဲ ဦးဇင္းတုိ႔ စဥ္းစားစမ္း။ ကဲ ဘာသာမဲ့ဦးေရ ဘာ့ေၾကာင့္ဒီေလာက္ႀကီးတုိးလာသလဲ စဥ္းစားစမ္း။ အေျဖဘယ္လုိထြက္မလဲ။ ကမၻာနဲ႔ ၿခဳံၾကည့္လုိက္လုိ႔ ရွိရင္ တစ္ခ်က္တည္း သိပၸံပညာ ထြန္းကားလာလုိ႔။
သူတုိ႔ဘာသာတရားေတြက သိပၸံခ်ိန္ခြင္နဲ႔ခ်ိန္လုိ႔မရဘူး။ အဲဒီေတာ့ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ မယုံၾကည္ ေတာ့ဘူး။ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့လူ မၾကည္ညဳိေတာ့ဘူး။ ကဲ အခု ဒီသိပၸံပညာရွင္တုိ႔ရဲ႕ ဘုရားလုိ႔ေခၚရမယ့္ ဟုိဟုိ နယူတန္တုိ႔ အုိင္းစတုိင္းတုိ႔ၾကည့္ေလ။ အုိင္းစတုိင္းက သူ႔ကုိတဲ့ မျဖစ္မေန အတင္းအက်ပ္ ဘာသာယူခုိင္းရင္ ဗုဒၶဘာသာပဲယူမွာတဲ့။ အတင္းအက်ပ္ ယူခုိင္းတဲ့လူရွိရင္။ အဲလုိေျပာတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ သိပၸံနဲ႔ ခ်ိန္ၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာက ခ်ိန္လုိ႔ရတယ္။ သူတုိ႔ကခ်ိန္လုိ႔မရဘူး။ သိပၸံထြန္းကားလာေတာ့ ဘာသာႀကီးေတြ ကမၻာ့ဘာသာ ႀကီးေတြအကုန္လုံးကၿပဳိက်လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘာသာမဲ့ဆုိတာေပၚလာတယ္။
“ျမန္မာမွာ ဘာသာမဲ့ေတြတုိးပြားလာရျခင္းအေၾကာင္းရင္း”
ေကာင္းျပီ ျမန္မာျပည္မွာ ဗုဒၶဘာသာရွိတယ္၊ သိပၸံပညာထြန္းကားတယ္၊ ခ်ိန္ၾကည့္တယ္၊ ခ်ိန္လုိ႔ရတယ္။ ယုတၱိေဗဒနဲ႔ခ်ိန္ၾကည့္တယ္၊ ခ်ိန္လုိ႔ရတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာသာမဲ့ေတြ တုိးလာသလဲ။ ျမန္မာျပည္မွာဘာသာမဲ့ေတြအမ်ားႀကီးေနာ္ ဦးဇင္းတုိ႔။ အေျဖတစ္ခုတည္းရတယ္ ဘုန္းႀကီးေတြ အလုပ္မလုပ္လုိ႔။ ဒီတစ္ခုတည္းရတာပဲ။ ကေလးေတြပစ္ထားလုိ႔။ ကေလးေတြပစ္ထားေတာ့ ကေလးေတြပညာ တတ္တာနဲ႔ တၿပဳိင္နက္ သူတုိ႔ရဲ႕ ဖီလုိဆုိဖီေတြက ဘာသာမဲ့အေတြးအေခၚေတြျဖစ္သြားတယ္။ ရဟန္းသံဃာ ေတြက ေစာေစာကလုိေပါ့ဦးဇင္းတုိ႔ ဘုရားက သိဂၤါလသုတ္ကုိမေဟာခင္ ဟုိ အရပ္ေျခာက္မ်က္ႏွာကုိ မေဟာခင္ ေရွ႕သုံးမ်ဳိးေဟာခဲ့တာကုိ အဲဒီေခတ္ကသံဃာေတြက ေရွ႕သုံးမ်ဳိးနဲ႔ညီေတာ့ သိဂၤါလ ၾကည္ညဳိတာ ေပါ့။ အခုေခတ္ ရဟန္းသံဃာေတြက ဦးဇင္းတုိ႔ ေသနတ္မကုိင္ရုံတမယ္ပဲ ဘာမွမထူးဘူး။ အဲလုိေကာင္ႀကီး ေတြနဲ႔ ဘာမွမထူးဘူး။ ဒီ ဟုိဌာနေတြအမ်ားႀကီး။ ရဟန္းသံဃာေတြေနရတဲ့ အစုိးရဌာနပုံစံမ်ဳိးေတြ ေလ့လာ ၾကည့္ပါ။ သာသနာမ်က္ႏွာၾကည့္တဲ့လူရွိမွမရွိတာ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြေလ။
“ဘုရားအလုိေတာ္က် သာသနာျပဳနည္း”
ကဲျမန္မာျပည္မွာ ဦးဇင္းတုိ႔ေတြ အလုပ္မလုပ္ဘူးဆုိရင္ ဘာသာမဲ့ေတြတုိးလာတယ္။ ဘာသာမဲ့ေတြ တုိးလာရင္ ရဟန္းသံဃာေတြ တျဖည္းျဖည္းနည္းသြားမယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိ ဆြမ္းေလာင္းမယ့္ လူနည္းသြားမွာကုိး၊ ေထာက္ပံ့မယ့္လူနည္းသြားမွာ။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းတုိ႔တေတြ အလုပ္လုပ္မွရမယ္။ စာသင္ေနရုံ စာခ်ရုံနဲ႔ မျပည့္စုံဘူး။ ကေလးေတြအတြက္ လုပ္ကုိလုပ္ရမယ္။ ဒီေန႔ အခု ဒီက ဦးဇင္းလား ကုိရင္လားမသိဘူး ေမးတာရွိတယ္။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွာတဲ့ သာသနာျပဳဖုိ႔အတြက္ ရဟန္းသံဃာေတြေရာ သီလရွင္ေတြေရာ ဘာေတြလုိအပ္ပါသလဲ….? ဘာေတြေဆာင္ရြက္ရမလဲ….? အဲဒါဆုိ ဒီေန႔ တပည့္ေတာ္ အဲဒီ အေၾကာင္းအရာေတြအမ်ားႀကီးပါတာေပါ့။ ေကာင္းျပီ အဲေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္မွာ ခုနစ္ႏွစ္သား ေလးကေန ေသခါနီးအထိ တရားထူးရခြင့္ရွိတယ္။ အရြယ္မေရြးဘူး။ ဦးဇင္းတုိ႔ အရြယ္သုံးပါးလုံးအတြက္ သာသနာျပဳပါ။ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းဆုိရင္ လူႀကီးပုိင္းပဲပါမယ္။ လူလတ္ပုိင္းရွားမယ္။ အရြယ္သုံးပါးလုံးနဲ႔ ဆုိင္တဲ့ အသိဥာဏ္ အဆင့္ဆင့္ကုိ ဦးဇင္းတုိ႔ ေပးေဝတဲ့အေနနဲ႔ ျဖန္႔ေဝတဲ့အေနနဲ႔ သာသနာျပဳပါ။ ဘုရားအလုိေတာ္က်ပါတယ္။